Langs de kustlijn van het Nationaal Park is een supermooie hikeroute die in totaal in drie tot vijf dagen gelopen kan worden. Wij hadden daar geen tijd voor dus besloten we 1/3 van de tocht heen en terug in een dag te doen. Dat is dus eigenlijk twee dagen lopen in een dag :p Ook besloten we om op de heenweg een moeilijkere route door het binnenland te doen om te vermijden dat we hetzelfde stuk twee keer lopen. Dit was duidelijk het zwaarste stuk en het werd al gauw erg warm. We haden gelukkig ruim voldoende water bij ons en na zo'n 4,5 uur lopen hadden we het punt bereikt waarop we terug moesten. Op de heenweg hadden we de high tide route gelopen en terug wilden we de low tide route pakken die ons naar de kustroute brengt. We moesten alleen nog ff wachten op het tij. Lunchtijd dus! Na een berg bammetjes met pasta was het nog steeds geen laag tij dus besloten we een doorwading te doen!
Robbertje was weer eens te enthausiast en ik eindigde dan ook met natte broekspijpen! De rest van de track heb ik in mn boxershort gelopen... :p De coastal track is zeker het mooiste gedeelte en je loopt letterlijk door een ansichtkaart heen! Bekijk de kiekjes maar eens!
Na een avond als een blok geslapen te hebben zijn we de Buller River gevolgd naar Westport aan zee, de eerste 'grote' plaats aan de westkust. Vanaf Westport helemaal naar het zuiden is een van de mooiste stukken van NZ. Er zijn stukken waar het zeven meter per jaar regent en alles is dan ook dichtbegroeid met gematigd regenwoud. Bij Punakaiki (Pannenkoek) hebben we een paar mooie rotsformaties gezien en verder naar het zuiden de Fox en Frans Jozef gletsjers bekeken. Deze gletsjers vond ik wel het vetst, want af en toe valt er gewoon een brok ijs of steen naar beneden en van onder de gletsjer, van onder een enorme overhang, komt een rivier tevoorschijn. Het is een beetje link om op de gletsjer zelf te klimmen omdat er zonder waarschuwing een brok ijs ter grootte van een schoolbus naar beneden kan komen en de gletsjer vol spleten en breuken zit. Het is een van de snelste gletsjers ter wereld met 5 meter per jaar. Op de feauteaux komt niet helemaal over hoe enorm groot het gletsjerdal is maar ik voelde me erg klein en dat is zeldzaam!
We eindigden de dag in het meest zuidelijke plaatsje op de westkust genaamd Haast en je kan ook maar beter haast maken om er weer weg te komen! Er valt echt geen reet te beleven daar. De volgende dag zijn we vertrokken richting Queenstown en onderweg een stop gedaan in Puzzling world in Wanaka. Dat is echt een aanrader! Het is een soort museum vol puzzels en het beste is wel de illusiekamers! Heb je ooit gemerkt dat Boeters stiekem twee keer zo groot is als mij? Check deze foto! 
Dit is een geometrische illusie die ze ook in LOTR gebruikt hebben om de hobbits klein te laten lijken. Meer kiekjes alhier. En heb je ooit een bal heuvelop zien rollen? Kijk die video:Na een hoop lol in Puzzleworld zijn we verder gereden naar Queenstown, wereldstad van de extreme sports en bizarre activiteiten! Ik wilde een bungyjump oid gaan doen maar de keuzes zijn eindeloos!! Rafting in alle vormen, Caving, Skydiving, vele bungyjumps, heli snowboarding, scenic flights met gletsjerlandingen, parasailing bungyjumps, je kan het zo gek niet bedenken of het is mogelijk. Uiteindelijk heb ik gekozen voor de Shotover Canyon Swing, gerund door een stelletje halleve zolen en een van de meest wauwse dingen die je kunt doen. Een totale valhoogte van 109 meter en een vrije val van 60 meter die je een snelheid geeft van 150 km/h waarna je met die snelheid doorschiet in een soort schommelbeweging. Ik verzin het niet! Nou dat klonk allemaal wel scary voor m'n eerst jump ooit. Na het boeken hebben we de rest van de dag LOTR filmlocaties bezocht maar het was al weer ff terug dat ik die films gezien heb! Weinig dingen herkend..
De volgende morgen verzamelden Buur en ik bij het shotover centrum. Na een veels te korte instructie met veels te veel grappen werd mn vertrouwen er niet beter op. Zijn die gasten ooit serieus?? Vertrouw ik daar mn leven aan toe?? Want als er iets fout gaat eindig je 109 meter lager 'pannenkoek style' op de rotsen. Na een busritje van een kartier kwamen we bij de jumpsite aan en dit bord gaf wel weer aan hoe serieus ze waren:
Ietsje verder wandelen leverde dit uitzicht op, het jumpplatform dat uit de rotswand stak en boven een gapend ravijn eindigd. Leuk..
Tja, sta ik dan.. Ik wordt ingegespt in een soort aangepaste klimgordel en dan mag ik naar de rand. En m'n jumpmaster had de perfecte timing om te vertellen dattie wel eens een paar safety checks vergeet.. Ik heb ZOOO vaak op rotswanden gestaan, boven op bergen en ravijnen, en vooral de laatste 6 maanden. Maar je houdt altijd afstand. Je zorgt er altijd voor dat je nog een stap kan doen om een windvlaag of een misstap op te vangen. Daar denk je niet over, dat doe je instinctief. Wat voor bizarre acties je ook doet, er is altijd een klein 'zelfbehoud' stemmetje in je hoofd. En dan sta ik daar op die rand. De kabel voel je bijna niet vanwege je klimgordel en je kan nog gewoon teruglopen. Maar dat doe je niet. Je doet alle moeite om je instinct de kop in te drukken en verder naar de rand te gaan. En ondertussen natuurlijk je gezicht niet verliezen en lachen. En dan geeft de instructeur een duwtje en trekt me weer terug over de rand! Grrrr thnx voor dat, kon ik precies gebruiken >:(
Ik bereidde mezelf zo veel mogelijk voor en toen moest ik wel.. Alle zelfbehoud negeren en over de rand stappen! Het gevoel dat je zelfmoord pleegt is zo sterk, niet te negeren! En dan val ik, 60 meter omlaag zonder te worden afgeremd! Met 150 km/h slinger ik door dat ravijn heen tot op het dooie punt. Dan kan je pas weer denken; ik leef nog! Daarna slinger ik nog een paar keer heen en weer en op dat punt werd het leuk! Max adrenalinerush. Ik had m'n digicam aan mn hand geductaped dus je kunt dit alles ook zelf meemaken:
Na mijn jump was het tijd voor Buur. Met trillende handen heb ik wat feauteaux geschoten. Buur ging voor de 'Pin Drop' een soort paalsprong opzij waarbij je naar beneden kijkt en de minste luchtweerstand hebt.
Zo ging die er heen:
En zo kwam die terug!
Bekijk de rest van de foto's in deze gallery. Nadat de hele groep gesprongen had was er de mogelijkheid om een tweede jump te maken voor 1/3 van de prijs! Nou ja, na een normale spring gedaan te hebben ging ik voor de meest gestoorde die ik kon vinden: 'Gimp boy goes to Hollywood' Bij deze jumpstyle wordt je met je rug naar beneden ondersteboven gestrekt opgehangen en dan laten ze je head first vallen. En wat doet die instructeur? Hij telt af 5, 4 en trekt de pin eruit! Wtf, asshole! Nou ja m'n maag was gelukkig boven gebleven dus die miste ik alvast niet maar filmen werd lastig :p Check hier het resultaat:Na dit alles had ik honger want ik had sochtends het ontbijt maar even laten liggen :p Een dikke burger bij Fergburger gegeten en in de auto gesprongen. Op weg naar Te Anau in het fjordenland! Er is een hele mooie fjord genaamd 'Milford Sound' en de route ernaar toe scheen ook prachtig te zijn. Goed, dikke cruise geboekt en vlammen maar! We hadden een vroege ochtendcruise en op de terugweg hebben we de bezienswaardigheden op de route bekeken. Helaas was mn accu leeg dus ik heb niet zoveel feauteaux. De cruise was ijskoud, maar prachtig. Sommige bergen steken 1,7 km boven zeeniveau uit en je vaart daar uitgebreid tussendoor. Op de terugweg zijn we nog naar een gletsjer gelopen die op het eerste gezicht dichterbij leek :p
De rest van de dag hebben we gereden tot we bij de oostkust waren. Daar hebben we geslapen in Dunedin en de volgende dag de Otago Peninsula bekeken. We hoopten daar een paar pinguins te spotten maar we stuittten op een grote groep zeeleeuwen. Die waren totaal niet schuw en dat leverde een paar leuke close-ups op. M'n favoriet was wel dit jonge zeeleeuwtje die nieuwsgierig kwam kijken:
Voor de pinguins zijn we naar het stadje Oamaru gereden en in het beste hostel in NZ verbleven; Swaggers backpackers. Je slaapt gewoon bij Agra, de eigenaresse in huis in een van de drie slaapkamers op een superdikke matras. We kregen ijs, ze legt warmwaterkruiken in je bed en heeft zelfs onze was gedroogd! En met haar tips hebben we twee soorten pinguins gezien. Een soort is zeer zeldzaam (nog ong. 4000 dieren wereldwijd) en om de andere soort te zien moet je normaal betalen. Maar Agra gaf ons de tip dat ze tolereren dat je na sluitingstijd binnensneakt dus daar hebben we graag gebruik van gemaakt. ;) Feauteaux maken was wel lastig in het donker. Kijk maar of je er een ziet!De laatste dag zijn we teruggereden naar Christchurch. Buur & Boeters hadden hun vlucht naar Sydney zondagochtend vroeg en zijn zaterdagavond al naar het vliegveld gegaan. Ik heb dus gisteravond na zes maanden samen reizen afscheid genomen!! Boehoeee ;( Wel een heel raar idee, we hebben 6 maanden op elkaars lip gezeten en nu zie ik ze voorlopig niet meer! Hou hun blog nog een weekje in de gaten tot ze terug in Nederland zijn en stoere verhalen kunnen vertellen! Ik blijf nog wat langer hangen in Oz :)Ik heb mn vlucht morgenochtend vroeg en ga vanavond op het vliegveld doorbrengen. Daarna een dagje in Melbourne en door naar Adelaide! Daar ga ik Claudia zien en gaan we met Wendy op reis de outback in!
Zo, jullie weten weer wat ik weet dus ik hou het voor gezien! Tot de volgende post!
