Merry Christmas and the best Holiday Wishes!!

niet te missen: Sinterklaas

Zelfs aan de andere kant van de wereld weet die ouwe kerel ons nog te vinden!! We konden niet aan de Sinterklaas-spirit ontsnappen en besloten sinterklaas te gaan vieren. Buur had gehoord dat een Nederlandse snackbar gewoon kruidnoten verkoopt! We wilden ze eerst zelf gaan bakken maar hadden geen oven dus zijn we naar die Nederlandse toko gegaan. Die snackbar zit op Darling Harbour, een van de meest touristische gebieden in downtown Sydney. En Boeters kwam gewoon toevallig z'n neefie tegen daar! Boskopers vind je ook overal :] Hij bleek vaste klant te zijn bij die snackbar en we hebben daar gezellig zitten ouwehoeren onder het genot van een broodje frikandel speciaal met een frietje mayo. 1,5 kilo kruidnoten rijker zijn we vertrokken en hebben elk voor $10,- sinterklaascadeaux gekocht voor elkaar. Voor de verdeling waren de volgende regels:

1: Pak een cadeautje van de stapel en als die op is pak een cadeau uit.
2: Steel een cadeau van iemand en drink een glas goon
3: geef allemaal een cadeau naar links door
4: wissel je stapel cadeaux om met iemand anders
5: drink, drink, drink een glas goon
6: geef een cadeau naar rechts door

Goed, alles bij elkaar zijn we dus zo'n 3 uur bezig geweest en is er 1,5 kilo kruidnoten, een sixpack heineken (nederlandse sfeer) een pak goon en nog wat random snoepgoed doorheen gegaan :p Als je niet bang bent voor wat wause feauteaux kan je ze hier bekijken!!

En ook een pakje van het thuisfront gekregen! Met pepernoten, chocoladeletters, een duikhorloge, een Donald Duck en verscillende nederlandse tijdschrifen! SUPER bedankt!! :D

Vannacht hebben we voorlopig de laatste nacht in een hostel gezeten want vandaag trekken we ons huis in!!! :D

Grtzzz vanuit Kings Cross, Sydney

Surfen met Yvon & naar Sydney!

Okay ik moet toegeven dat ik surfen onderschat heb! Ik dacht, doe ik ff maar dat valt tegen. In plaats van les nemen heeft deze eigenwijze jongen alle waarschuwingen genegerd, een surfboard gehuurd en is de zee in gesprongen. Volgens de vent van het verhuurbedrijf was de zee te wild om te oefenen maar dat vond ik alleen maar leuk natuurlijk! Als je in de branding staat te prutsen heb je al gauw door dat iedereen toch wel gelijk had. De golven kwamen van m'n knieen tot ver over mn hoofd heen en blijven staan gaat dan toch echt niet lukken. Maar goed, lekker een dag in de golven geraust tot het zeewater echt al m'n hoofdholtes had opgevuld en voor de rest op het strand gechillt.

In Surfer's Paradise nog een Italiaans stel ontmoet en zoals je hier ziet zijn we met z'n vieren gaan stappen tot zonsopgang :D Het was "Schoolie's week" wat betekent dat alle scholieren die klaar zijn met school op vakantie gaan en helemaal los gaan. Er was een hoop moois te zien en er viel ook veel te lachen om dronken schoolie's. Na het stappen een paar uurtjes m'n roes uitslapen op het strand en natuurlijk was ik keihard verbrand! Ik ben er nog steeds van aan het vervellen :s

Vanuit Surfer's Paradise zijn we naar SpringbrookNational Park gereden om de veelzeggende 'best of all lookouts' te bekijken. Dat is een uitzichtpunt op de rand van de overblijfselen van een ENORME vulkaan. Het midden van de vulkaan is weggespoeld en dat vormt een 80 km grote vallei. Wij stonden op de rand van wat niet was weggespoeld en konden dus de hele vallei overzien. Nou ja, kijk zelf maar! Hierna zijn we naar een ander fenomeen gereden, een natural bridge. Hier heeft een riviertje een gat uitgeslepen naar een grot er onder en verdwijnt nu dus in de grond en komt uit de grot weer tevoorschijn. In de grot schijnen gloeiwormen te leven die in het donker oplichten. Dus we besloten om daar te eten en 's avonds weer te gaan kijken. Tijdens het eten (homemade shoarma) arriveerden er echter BUSSEN VOL toeristen, vooral japanners en chinezen, om dat hele fenomeen te bekijken. Met ons klaptafeltje en stoeltjes zaten we precies op het verzamelpunt dus we hebben gekookt & gegeten met honderden mensen publiek :p En het moet gezegd worden; het is een prachtig gezicht! In de grot waren vele honderden kleine puntjes te zien, een soort sterrenhemel maar dan een beetje groenig licht.

De volgende dag zijn we naar het midden van de vallei gereden waar de lava-kern van wat eens de vulkaan was nog overeind stond. Deze berg 'Mount Warning' reist meer dan een kilometer hoog en kan je in zo'n 5 uur op- en af klimmen. Onderweg zagen we onze Italiaanse vrienden gewoon op de weg en die besloten mee te klimmen. :] Bij de parkeerplaats stonden zo'n 6 ambulances en er bleek iemand boven op de berg gebeten te zijn door een slang! Er was een helicoptervlucht nodig maar de top van de bergen lag in de wolken dus het was niet bekend of dat mogelijk was. Onderweg hoorden we een helicopter boven ons die later weer verdween en halverwege de berg spraken we een van de redingsteams die al met een brancard naar boven onderweg waren. Gelukkig ging de helicopter pickup goed en was het slachtoffer buiten levensgevaar. De tocht was zwaar maar ging prima en onderweg geen slangen tegengekomen :p

Via email had ik met Yvonne afgesproken in Byron Bay, het meest oostelijke punt van het Australische vasteland! We reden daar heen en zijn onderweg nog even gestopt in Nimbim. Nimbin is een plaatsje dat is blijven hangen in de hippie-tijd. En waar het het meest om bekend is: De handel in wiet wordt getolereerd! Na aankomst merk je alweer hoe herkenbaar je bent als toerist, want binnen de kortste keren was door tien man gevraagd of ik drugs wilde kopen :p Nou ja, dat kan in Nederland beter, volledig legaal, goedkoper & makkelijker dus daar paste ik voor. Om toch in de hippiesfeer te blijven heb ik zakje meel van een of andere zuid-amerikaanse maya-superwortel gekocht om door m'n poelroet te gooien :] Maar Nimbin heb je al gauw gezien dus door naar Byron Bay en een paar belletjes later Yvon ontmoet op het strand! :D Die avond hebben we samen gegeten op de camping en afgesproken de volgende dag te gaan surfen! Yvon had al een week lang surfles gehad en kon me mooi ff vertellen hoe het moest. Aan het eind van de dag kon ik redelijk staan maar ik ga zeker nog meer oefenen ergens in Sydney. Die avond gaan stappen in de "Cheeky Monkey" en ook in Byron zag het weer zwart van de schoolies :p In het fotoalbum kan je nog een mooie stap-voor-stap instructie zien van een van onze creatieve maaltijden ;]
Na Byron Bay hebben we drie dagen enorm ver gereden om voor sinterklaas in Sydney aan te komen. Maar onderweg hebben we weer heel veel gezien, om te beginnen met de Big Banana! Een niet te missen attractie!!! Het wordt groots aangekondig op alle kaarten & snelwegen, er zijn zo'n 450 parkeerplaatsen en alles wat er is is een grote banaan! Woei! Geen idee wat die Ozzies er zo vet aan vinden maar wij kunnen er goed om lachen :] En het levert ook leuke foto's op zoals ik in m'n banaanloze shirt:

Die avond hebben we in een nationaal park geslapen in de highlands op 1300m hoogte en ik had voor het eerst m'n muts nodig!! Zie het alhier WTF!. Verder hebben we nog een supercool fenomeen gezien genaamd Burning Mountain. Eerst werd aangenomen dat het een vulkaan was maar later bleek het om een ondergronds brandende kolenlaag te gaan! Volgens berekeningen brand het al zo'n 5000 jaar lang. Op de foto's is niet zoveel te zien, maar als je dichtbij de brandhaard staat zie je overal kleine rookpluimpjes uit de grond komen, straalt het hele oppervlak hitte uit en sommige rotsen zijn veel te heet om aan te raken. Ik had ook een takje in een spleet gestoken en deze kwam er totaal verkoold weer uit :D

Hoe dichter we hartje Sydney naderden hoe meer verkeer op de wegen en hoe meer flatgebouwen je ziet. We zijn Sydney in stijl ingereden over de Harbour Bridge maar rijden & navigeren in downtown Sydney eist je helemaal op! Het centrum is echt heel mooi en ook heel groot! In de oostelijke suburbs tegen het centrum aan hebben we een hostel gevonden recht boven King's Cross Station. Het was de goedkoopste, zit recht boven het station en heeft gratis internet ;] We hebben met Buur afgesproken op George street, midden in het centrum en al gauw waren de drie caballero's weer herenigd! Met z'n drieen hebben we de bekendste punten van het centrum van Sydney bekeken zoals de Opera House, Harbour Bridge, Circular Quay, Botanical Gardens, etc. Erg mooi om allemaal in het echie te zien!

Voor de avond hadden we via het hostel een gratis dinnerticket bij je eerste biertje, er was een buspickup en bovendien polsbandjes voor een uur lang gratis bier!! :O Nou, dan heb je ons snel overtuigd! Daar aangekomen bleek de gratis maaltijd best goed te eten. Het gratis bier uurtje is een ware run naar de bar en zelfs de meest ruige rugbymatches zijn vredelievend vergeleken met gratis bier scoren!!! Maar Robbert is nooit weg van het betere beukwerk dus ik vond het wel leuk allemaal :D De rest van de avond allemaal wause backpackerscompetities gezien en de T-shirts waren ver te zoeken bij de wet-T-shirt competitie op het eind van de avond als je begrijpt wat ik bedoel ;]

Tijdens zijn verblijf in Sydney had Buur al rondgekeken naar een woonplaats voor langere tijd en had een huis iets buiten het centrum gevonden! We hebben dat huis bezichtigd en meteen maar getekend! Het huis ligt op loopafstand van een station en we hebben drie slaapkamers, keuken en badkamer. Jaja, deze jongen gaat 1,5 maand in Sydney wonen! Nou wordt het toch echt tijd voor een baantje...

Op 5 december hebben we natuurlijk sinterklaas gevierd! Maar dat vertel ik in de volgende post!

Grtzzzzz vanuit Sydney!

van Fraser Island naar Brisbane

Op naar Brisbane! Maar onderweg valt er nog heel wat moois te zien. Vanuit Hervey bay hebben we de touristische route binnendoor genomen. Veelzeggende plaatsnamen als Walliebum, Boonooroo, Maaroom, Wallu en Cooloola passeerden de revue tot aan Rainbow Beach. Dit plaatsje komt aan z'n naam door de vele kleuren zand. Na het beklimmen van een ENORME zandduin waar ze in scheveningen stikjaloers op kunnen zijn zagen we verschillende zandlagen varierend van zwart naar roodachtig tot helder wit. Hieronder een uitzichtkiekje:


Verder is er niet veel te beleven en we zijn doorgereden naar Noosa, wat bekend staat om z'n grote golven. Bij onze overnachting kregen we een gratis huurbodyboard en dat hebben we eens uitgebreid getest! Het duurt ff voor je een golf te pakken hebt maar als je hem hebt ga je echt wel hard! Het was een mooi opwarmdagje voor het surfen wat we later nog van plan zijn.

Een niet te missen attractie in Oz is volksheld Steve Irwin's Australian Zoo. Dat is die kerel van discovery die een stoeipartijtje met een rog niet overleefd heeft. Maar hij leeft zeker voort hier in Australie! De snelweg naast de zoo is zelfs naar hem vernoemd! Door de hele zoo kom je hem en zijn familie tegen op afbeeldingen en in de hoofdshow in het 'Crocoseum' zie je Steve ook vaak voorbij komen op video. Nog even langs de memorial wall gelopen met knuffels, schilderijen, tekeningen, surfboards, je kan het zo gek niet bedenken of iemand heeft er een aandenken aan Steve van gemaakt. Het thema van de zoo is het omgaan met en het beschermen van dieren. Je kan Kangaroos, Koala's, Wallabies en zelfs Olifanten gewoon aanraken. Hier volgen later nog wat peppie feauteaux van.

Na een wilde kampeeractie hebben we een van de Glasshouse mountains beklommen en na een prachtig uitzicht doorgereden naar Brisbane. Buur heeft ondertussen besloten om vooruit te reizen naar Sydney om z'n vakantievriendinnetje nog een weekje te zien voordat ze weg gaat. Boeters & ik reizen met z'n tweeen naar Sydney en zien buur daar in een ruim weekje weer terug. Onderweg ga ik nog even langs Yvon want die zit hier ook ergens tussen de kangoeroes! Hier in Brisbane probeer ik een camerareparatietoko te vinden en binnenkort eens proberen op een surfplank te klimmen in Surfer's Paradise!

Zo, na deze kortste post ooit ben ik helemaal bij! Tijd om m'n mail eens door te spitten :p

Ciaowwwwwww

ps: Voor de mensen die via email op de hoogte willen blijven; de site die dat deed heeft sinds kort z'n naam veranderd in SENDMERSS en je moet je rechtsonder even opnieuw aanmelden om de updates in je mailbox te ontvangen!

Eungella National Park + Fraser Island trip (nu helemaal)

Hier een update vanuit Noosa, net boven Brisbane. Na de zeiltrip van de vorige update zijn we naar het zuiden getrokken naar Eungella National Park. Dit is een aboriginal naam voor 'Land van de eeuwige wolk' en die gasten wisten waar ze het over hadden. We reden eerst een heel vlak stuk een vallei in waarna een enorme steile klim volgde. Met de vochtige zeewind die hier opstijgt worden er continu wolken gevormd, wat dan wel weer prachtige plaatjes oplevert:

De hoofdreden dat we dit NP wilden bezoeken is dat je er de grootste kans hebt om een platypus (vogelbekdier) in het wild te spotten! Dit is een van de zeldzaamste dieren ter wereld en die uitdaging wilden we wel aangaan. Je hebt de meeste kans rond zons-opkomst en -ondergang en de zon ging bijna onder. Goed, wij naar de platypus lookout spot en muisstil gewacht maar het enige wat we zagen waren tientallen schildpadden. Het werd al gauw te donker en we besloten voor de herkansing te gaan met zonsopkomst. Na het koken zaten we daar en echt veel is er niet te doen in zo'n National Park (naast goon drinken). We hadden een paar gekke foto's genomen en de rest van de avond stond meteen in het thema van trucagefoto's! We hebben lange belichtingstijd foto's om te schrijven met een petzl, een foto van ik met mezelf en het toppunt was een groepsfoto met 3x buur, 3x boeters en 3x mezelf, die je hieronder kunt zien! :D Check de andere feauteaux alhier, samen met de platypus foto's!
De volgende dag veels te vroeg opgestaan om die mislukte eenden te gaan zien en deze keer hadden we meer geluk! We hebben een stuk of 2-3 vogelbekdieren heen en weer zien zwemmen op jacht naar voedsel. Het zijn echt blije beesten! Als je ze ziet zwemmen lijkt het nog het meest op een otter, maar dan met een snavel natuurlijk. De rest van de dag is snel verteld: Autorijden! We hebben in een dag evenveel naar het zuiden gereisd als in de rest van de trip tot dan toe! :D Er was toch niet veel te zien in dat stuk dus zijn we in een keer doorgereden naar Seventeen Seventy. Dit stadje is vernoemd naar het jaar dat het gesticht is. Apart...

In Seventeen Seventy kwamen we op de camping twee Nederlandse meisjes tegen die we al zeker zes keer willekeurig ontmoet hebben zonder iets af te spreken!! De Stalkers! In 1770 hebben we geslapen en zijn weer veels te vroeg opgestaan om de zonsopkomst op de oceaan te zien, prachtig om te zien vanaf de rotspartijen aan de kust. Ook hier staan een paar prima kiekjes van in de fotogallery. Na een wakkerwordsessie zijn we doorgecrosst naar Bundaberg om te lunchen, waar we onze stalkers weer tegenkwamen bij de tourist information en bij het pakken van een strandje hadden ze ons WEER gevonden :O Het begon nou toch wel eng te worden. Die avond hebben we geslapen op een van de vele gratiz campings op de route en we moesten de 15e om 15:00 in Hervey bay zijn voor de Fraser Island briefing!

We hebben een 3-daagse tour geboekt naar Fraser Island, het grootste zandeiland ter wereld. Het hele eiland is een groot Nationaal Park en ook de enige plek ter wereld waar raszuivere dingo's voorkomen. Het eiland zelf is verder bedekt met regenwoud dat op een dunne humuslaag op het zand groeit. Er zijn een paar grote meren die in kleur varieren van theekleur tot kristalhelder blauw. En het leukste is: Je mag overal doorheen stieren met een dikke 4x4!!! :D
De briefing bestond vooral uit dingen die je vooral niet moest doen en bovenaan de lijst stonden maatregelen om met dingo's om te gaan. Het blijven toch roofdieren en er zijn mensen aangevallen. Onze groep bestond uit tien mensen en je zit dus met z'n tienen in een auto!! Dat was wel proppen met eten, drinken en kampeer- en kookspullen! We hadden wel een monster van een auto tot onze beschikking; een verhoogde Toyota Troop Carrier met dikke 4l zescilinder diesel en uitgerust met lagedrukzandbanden. Onze bagage kon in de hightop en er konden 2 mensen voorin en 8 mensen army style op de bankjes achterin. We hadden een gemengde groep met 2 brazilianen, 2 engelsen, een schotse, 2 duitsers en onszelf :] Na de briefing eten ingekocht voor 3 dagen en spullen ingepakt. De volgende ochtend vroeg de laatste briefing over alle aspecten van de auto en rijden in los zand en knallen maar naar de pont. Een soepel vaartochtje later reden we van de boot af en maakten we de Troop Carrier klaar voor het echte werk: Bandenspanning laten zakken, Differentieelvergrendeling aan, 4x4 ingeschakeld en knallen maar! Ongelofelijk hoe probleemloos die bak door los zand heen komt. De weggetjes op het eiland zelf varieren enorm en we hadden meteen een pittig stuk te pakken waar je zelfs met 5 km/hr aardig geklutst word achterin :D Het meest bijzondere aan Fraser island is het 75-mile beach, zoals de naam zegt een ENORM strand. Als het laag tij is heb je een superbreed stuk om over te rijden en het is zo hard en vlak dat je makkelijk 80km/hr haalt op het zand! We hebben achter een paar duinen kamp opgeslagen en een dikke BBQ gehad :] Er waren geen matjes dus ik was vroeg wakker.

De tweede dag stond Indian Head bovenaan op het programma. Dit is een uitstekende rotspunt aan het eind van 75-mile beach en een broedplaats voor tigersharks :D Hier hebben we ook de eerste dingo van dichtbij gezien! En wat deed iedereen? Hey! Een dingo! Erheen! Precies het tegenovergestelde van de briefing dus :p Maar ik verwacht geen problemen met dingo's, die zijn gewoon op je eten uit en niet op jou! Na en korte klim op Indian Head en even turen zagen we een dolfijn voorbij komen, die beesten surfen gewoon op de golven, echt vet! Verder veel tigersharks gezien en een manta ray. Na Indian head moesten we een half uur lopen naar de champagne pools. Dit is een natuurlijk zwembad waar de golfkoppen precies overheen slaan en je zwemt dus echt in een bruisend bad! Heerlijk! Tijdens de uitleg beschreven als een perfecte manier "to tickle your wigly tiddbits", dussss :p Deze pools staan op het fotootje hieronder. Ik ging hier nog een prachtig plaatje van buur schieten. Hij stond op een rots en ik wachtte op een brekende golf voor op de foto. Ik drukte af toen ik een mooie golf zag breken maar de golf ging door en kwam ENORM hoog over de rots heen! Ik zag heel Rick niet meer en toen de golf weg was zag ik hem nog steeds niet! Hij lag zo'n 4 meter lager en greep naar z'n knie; dit zag er niet goed uit! Toen ik bij m was bleek er een hele diepe snee in z'n hand te zitten. Ik keek gewoon recht z'n hand in! Best freaky en dat moest duidelijk gehecht worden. Gelukkig gelukkig waren er twee vrouwen met een grote EHBO-kit bij zich die Buur een prima snelverband omknoopten als tijdelijke oplossing.
Als we voor het donker op onze bestemming willen zijn moeten we er nu vandoor dus ik gebruik Rick's verhaal even als een flinke cliffhanger voor de volgende keer. Als ik weer internet heb vertel ik verder! De foto's van de frasertrip zijn net geupload dus die zijn alvast te bekijken

Groeten uit Noosa!!

Zo tijd voor een vervolg vanuit Brisbane! We zijn hier net vandaag aangekomen en hebben net een afspraak gemaakt om de olie + filter van Wendy te vervangen. We hebben toch al dik 3000 km extra op de teller gezet! Maar laat ik eerst verder gaan bij Fraser Island:

Buur & ik kregen een lift naar onze Koala auto en daar nog even wat kleine wondjes verzorgd. We moesten eerst wachten op de rest van de groep, daarna met z'n allen geluncht. Buur moest ASAP naar de 1e hulp maar we konden nog niet het strand op tot het tij weg was getrokken. Verder pakte hij het goed op en ondanks de snee in z'n hand was nauwelijks te merken dattie wat had. Na een paar uur rijden naar de dichtsbijzijnde nederzetting (je kan het geen dorp noemen) en bleek dat er op het hele eiland geen dokter aanwezig was!!! Da's toch moeilijk voor te stellen? Ze laten dagelijks honderden malloten met dikke vadsige 4x4's over het eiland rausen en er is niet eens een dokter! Na wat heen&weer bellen wisten we dat de laatste ferry om 8u naar het vasteland vertrok. Maar de rest van de groep moest toch eten dus besloten we om het kamp op te zetten. De rest van de groep ging eten maken en Buur, Boeters & ik namen de auto naar Kingfisher Bay. Boeters zou heen rijden en ik terug. Normaal mag er niet gereden worden na 5 uur maar dit was een noodgeval. Als je te lang wacht met het hechten van een wond dan groeit het niet meer dicht. Gelukkig kwam er geen bloed meer door het snelverband heen. We moesten alleen maar via binnendoorwegen en het begon al te schemeren dus het werd een spannend ritje. Maar elk voordeel heb ze nadeel: We waren nu maar met z'n drieen en wij waren de enige binnen de groep met het idee "Don't be gentle, it's a rental!!" De rest van de groep was nogal voorzichtig dus nu met z'n drieen konden we pas echt los gaan met onze offroad bolide :D Na een wilde rit waren we ruim op tijd in Kingfisher Bay. Na een check, dubbelcheck, triplecheck & final check of Buur alles had wattie nodig had om het ziekenhuis & het hostel te bereiken hebben we hem uitgezwaaid en werd het tijd om de rest van de groep op te zoeken. Het was ondertussen pikkedonker en we kwamen op de trugweg nog keihard vast te zitten ook! Het mulle, droge zand gaf totaal geen grip op de banden en we kregen niet genoeg snelheid om 'op' het zand te komen. Na een half uur uitgraven en heen- en weer rijden werd het tijd voor andere oplossingen; we hebben een paar bomen gebruikt om voor de banden te leggen en de banden gedeeltelijk leeg laten lopen voor meer grip. Na een keer achteruit en vol gas vooruit kregen we grip en waren we uit de greppel! Als je eenmaal gang hebt moet je het houden dus we hebben zo'n 2-3 km VOL gas (V6 dieseltje @ 6000 rpm) gereden tot we wat harder zand tegenkwamen. Daarna continu in hoog toeren en flinke snelheid gereden totdat we rond 10 uur bij de rest van de groep aankwamen! Die hadden de hoop al opgegeven en alle etensresten begraven (vanwege dingo-aanvallen) dus die waren dolblij ons te zien :D Iedereen verteld dat Rick de rit overleefd had en na een kop goon snel in slaap gevallen.

Voor de laatste dag stond de nederzetting Eurong op het programma (niet boeiend, alleen een plee voor wat minder kamplustige dames) en Lake Mackenzie! Dat laatste is echt een prima meer met strakblauw, helder zoet water en een breed, wit strand. Na een mobiele eenheid met bereik te hebben gespot even mn eigen mobiel opgezocht en ik bleek ook bereik te hebben! Mooi, ff een belletje met buur gedaan en verslag gekregen! Hij had 6 hechtingen maar het belangrijkste was: geen blijvende schade! We spraken af elkaar in het Koala's hostel te zien dus dat kwam helemaal goed. De rest van de dag heerlijk gezwommen & in het zonnetje gelegen bij Lake Mackenzie en de veerpont terug gepakt. Een snelle opruimsessie later was de Fraser trip alweer achter de rug!

Na een GOEIE nacht slapen (heerlijk zo'n matras) zijn we vertrokken naar Noosa, maar dat vertel ik in de volgende post :]

Laterrrrrssssss

AHARRRRRRRRRRRRR!!!!!!!!

Tijd voor een tweede update uit Airlie Beach! Afgelopen dinsdag is Claudia teruggekomen van d'r zeiltrip en ze had een plaats in de Greyhound bus op woensdagavond dus we hebben nog een dagje samen gehad! :D Dinsdagavond uit geweest in Airlie Beach maar het uitgaansleven stelt hier niet zoveel voor als in Cairns. De volgende dag een heeerlijke chilldag gehad en nog ff lekker gezwommen in de lagoon hier. De dag was alweer snel voorbij en Claudia moest de bus van 8 uur hebben. Tijd voor de tweede keer afscheid nemen, maar nu voor een hele lange tijd... :(


De volgende dag hebben we de verschillende trips vergeleken en gevonden wat we wilden! Veel trips toeren gewoon op de motor een rondje wat ook wel leuk is maar wij wilden wel ECHT gaan zeilen en vooral ZELF gaan zeilen. Via ons hostel hebben we een 3-daagse zeiltrip geboekt op "The Card". The Card is een raceklasse zeilschip dat gebouwd is voor zeilraces rond de wereld! Het is een 83-voets tweemaster waar 24 bemanningsleden aan boord kunnen leven. Uiteindelijk waren we met 17 mensen en 3 bemanningsleden. Onze crew bestond uit Captain Matt (the Skipper), deckie Owen (the Mate) en kokkie Anne (the Boss). De Skipper en Owen zijn allebei behoorlijke 'salty dogs' met veel zeilervaring maar zonder de hele crew kunnen ze niks. Op een boot als deze heb je echt veel mensen nodig om te gaan zeilen. We hebben echt fucking veel geleerd over boten, de wind, de zee en de whitsundays zelf! Maar laat ik het hele verhaal maar vertellen:


Vrijdagochtend om half 9 stonden we klaar in de haven en hebben we alvast kennis gemaakt met de rest van de reizigers op The Card. Het waren allemaal Europeanen en allemaal op reis om Australie te zien! We zaten dus letterlijk in hetzelfde schuitje :p In de haven kwam Owen ons oppikken en we brachten onze daypack en drankvoorraad aan boord. Er was een grote Esky (koelbox) voor de drank dus onze 12 liter goon en 6pack XXXX bier bleven goed drinkbaar :D Na het verlaten van de haven kregen we een uitgebreide briefing en werden de dagplannen besproken. We zijn ook meteen bestempeld als 'Team Wild Thing' inclusief yell! AHARRRRR! De Skipper deed een paar voorstellen en we besloten naar een snorkelplek te zeilen, 's middags naar een volgende snorkelplek te zeilen en daarna naar een beschermde baai te zeilen voor de nacht. Iedereen was keienhausiast dus we begonnen meteen met zeilen!


Het hoofdzeil wordt gehesen met 'girders', een soort zwengel zoals op een rolstoelfiets. Op het sein van de skipper staan zes man keihard die dingen rond te slingeren en daarna gaat het vrouwenteam helemaal los om het voorzeil te hijsen. Na het hijsen stuurt de skipper de zeilen in de wind en kantelt de boot. Alles MOET dus vast of benedendeks liggen anders ligt het in de zee :p De hele bemanning zit aan de 'high side' want de lage kant is gevaarlijk en dus de 'suicide'. Het is echt fantastisch om te voelen hoe de wind een groot schip als The Card zo ver laat kantelen! En als de zeilen eenmaal gehesen zijn riep the decky "Gimme a wild thing on one two three" en iedereen knalde een keiharde AHARRRRRRRRRRRRR eruit in piratenstijl. Na een tijdje zeilen aangekomen bij het koraalrif van Blue Pearl Bay en daar prima gesnorkeld. We moeten hier wel een 'stinger suit' dragen omdat de watertemperatuur zo hoog is. Het is een dunne wetsuit als bescherming tegen de kwallen. Er zitten hier grote Box Jellyfish, Portugese Oorlogsschip (ja dat is echt een kwal) en vele soorten kleine kwallen. Een beet kan het Irukandji Syndroom veroorzaken en als je dat al overleeft heb je zojuist de ergste tijd van je leven meegemaakt :p Het koraalrif is hier prachtig, nog mooier als in Cairns zelfs! Ik denk dat we in Cairns gedoken hebben op een plek waar gewoon veel teveel toeristen per dag komen. Een paar uurtjes snorkelen later kwam Owen ons oppikken met de rubberboot en gooide wat visvoer in het water. Nou, daar lagen we dan, in een tropisch warme zee omringd door koraalriffen en honderden gekleurde vissen, wat een slecht leven heb ik toch :p Er kwam ook nog een enorme zeebaars op het voer af en wat eerst een trage, logge vis leek veranderde in een flits in een soort piranha van een meter! Echt cool om te zien.


's Middags weer keihard gezeild naar de volgende snorkelplek en daar de eerste haai gezien! Het was een black-tipped reef shark van ongeveer 1m20. Nou, direct boeters erbij gehaald om m te laten zien en achter die haai aangezwommen. Het blijft toch spannend om zo'n beest van dichtbij te zien! :D


Hmm, ik ga ff wat korter vertellen want anders valt de planning van vandaag in het honderd :p Ow, de foto's zijn net geupload! Je kan ze hier bekijken


Na het snorkelen naar de beschermde baai gezeilt, de goon opengetrokken en gegeten, met een dik complimentje voor de Boss! Zo rond middernacht benedendeks gegaan en in bed gedoken. Half 5 al wakker geworden van de golven en ik kon gewoon niet meer slapen. Na een uurtje er maar uit gegaan en schildpadden gespot. Ook echt prachtige beesten! Na een uitgebreide morgenduik vanaf het schip de zeilen gehesen en naar Whitsunday Island gevaren voor een jungletocht naar een uitkijkpunt over Whitehaven Inlet en Whitehaven Beach, prachtig! Daarna met the pig naar whitehaven beach zelf getuft. De motor heet 'The Pig' want hij stinkt en hij maakt herrie! En zeilers hebben een hekel aan varen op de motor! Op Whitehaven beach een paar uur keihard verbrand en het zeil gehesen richting de volgende snorkelplek. Daar onderwater een glimps opgevangen van een enorme zeeschildpad en prachtig koraal gezien. Ff later weer vertrokken richting South Molle Island. Daar gingen we aan land om te partyen en daar heb ik echt gezopen als een oorlogsschip, niet normaal meer. Het was wel Supergezellig! HARRRRRRRRR!!! We hadden onze goon meegesmokkeld de kroeg in en ook nog een set pitchers gehaald. Eenmaal op de boot ben ik in coma gevallen en de volgende dag wakker gemaakt door the pig. We waren alweer onderweg naar de volgende snorkelplek. Voor ontbijt een klein plakje meloen en de hele ochtend VEEEEEL water gedronken en de snorkelbeurt geskipt. Tijdens de lange zeiltrip richting het vasteland werd ik steeds beter en we zagen steeds meer zeilschepen die richting kust gingen. Wij waren het enige schip dat het grootzeil volledig gehesen hadden dus we haalden de andere schepen langzaam maar zeker in. De lafaards! :D



Totaal gesloopt maar voldaan teruggekomen in Airlie Beach en gisteravond met de mensen van het schip gegeten en een paar bieries gedaan. We hebben vannacht KEIhard geslapen en trekken zometeen verder richting het zuiden! Voor de komende dagen willen we Eungella Nationaal Park gaan bekijken en door naar Bundaberg en Fraser Island!



AHARRRRRR!!!

Van Cairns naar Airlie Beach! Een mooie reis, maar 3x pech!

Eindelijk weg uit Cairns! Je blijft veel te makkelijk veel te lang hangen daar! We zaten dan ook in een superhostel waar we ondertussen bij de hele staff in de familie zijn opgenomen dus alle mensen van Asylum enorm bedankt voor de leuke tijd! Weg gaan uit Cairns betekende ook afscheid nemen van Claudia :( Erg klote, maar dat hoort ook bij het reizen...

Op de vrijdag heeft Buur nog 3 adanced dives gedaan wat hem een 'adventure open water diver' maakt. Zo kan je je PADI certificaat steeds uitbreiden! Buur was aan het eind van de dag terug, dus we hebben hem met de bus opgepikt, hebben inkopen gedaan en zijn gaan rijden! De bus, origineel karel, hebben we een geslachtsverandering laten ondergaan en ze heet nu Wendy! Het werd al bijna donker toen we vertrokken en 's nachts kan je beter niet rijden vanwege alle wildlife op de weg. We hebben dus al snel een gratiz camping opgezocht om de volgende dag weer op tijd verder te rijden. We wilden naar mission beach gaan maar kwamen onderweg langs 'paronella park' wat voor mij klonk als een locatie voor een bejaardendagtrip :p Bij de ingang stond een vriendelijke ozzie die ons vertelde dat hij een jaar of 15 geleden een spaans kasteel tegenkwam midden in de jungle. Nou blijkt een of andere gekke spanjaard in de jaren 30 naar Australie geemigreerd te zijn en daar een huis, een kasteel, fonteinen en een complete balzaal in Gaudi-stijl met de hand heeft gebouwd. Hij heeft er ook compleet park omheen gebouwd wat nu een attractie is. Het was ongeveer het heetste tijdstip van de dag en toen we hoorden dat er een prima zwemmeertje onder de waterval lag waren we gauw overtuigd. Met ons toegangsticket hadden we een overnachting, 3 tours en onbeperkt toegang tot park & zwemmeertje. Nou, meteen maar een heerlijke duik genomen daar en je kon dus onder de waterval en de overhangende rotspartij doorzwemmen en een strangler fig die tegen de rotswand op groeide maakte het ook een coole klimwand boven het water :D Een van de tours werd door 2 aboriginal dames gedaan die hun eigen roots aan het uitzoeken waren en daar een tour van maakten. Zo hebben we abo-style een vuurtje gemaakt door met je handen een stokje te draaien (werkt ECHT) en geleeerd dat je de kont van een groene mier af moet bijten als je vitamine-C gebrek hebt! En ja, ze smaken dus ook zuur! In het park zelf nog microbats en flying foxes (fruit bats) gezien en tientallen schildpadden! Hier de rest van de kiekjes.







In paronella park hebben we ook twee Nederlands meisjes ontmoet die voor de volgende dag dezelfde plannen hadden als ons: De Cassoary walk! Een Cassoary is een zeldzame manshoge loopvogel die midden in de jungle leeft. Bij mission beach schijnt de grootste Cassoary populatie te zitten dus wij gingen eens even de vogelspotter uithangen! Je zou denken dat je een vogel zo groot als jezelf niet kan missen maar we hebben er geen een gezien :[

Goed, verder maar weer! We zijn doorgereden naar Cardwell en hebben daar zo'n 1,5 uur zitten twijfelen of we de Thorsborne trail wilden gaan lopen. Dit is een 36 km lange walking trail over zeer ruig terrein op het onbewoonde Hinchbrook Island. Het leek ons aan de ene kant een grote uitdaging en supervet, maar aan de andere hield de hitte en de luchtvochtigheid ons nogal tegen. De dag ervoor met de Cassoary walk waren we al doorweekt, en het Thorsborne Trail is 4 dagen met volle bepakking! We hebben ervoor gekozen om het bij daywalks te houden. Voor de kust van Cardwell hebben we zeekoeien zien grazen in zeegrasvelden. Nee ik heb niet teveel gedronken, zeekoeien eten echt gewoon zeegras! Even verder hebben we in de mangrove nog even naar crocs gespeurd en we zijn zelfs met Wendy over een dik off-road pad langs een rivier gereden om crocs te spotten, maar die zijn al even schuw als Cassuary's. Stelletje mietjes!

Volgende puntje op de tour was de hoogste waterval van Oz! Met de auto konden we op een hoog uitzichtpunt tegenover de waterval komen waar je tegen 267 m vallend water aan kijkt! Omdat we in de droogste tijd van Oz zitten viel er niet zo veel water maar het was nog steeds een heel spectaculair gezicht. Vanaf het uitkijkpunt zijn we afgedaald naar het meertje onderaan de waterval en hebben daar keihard snijkoek (Hier in de Coles gevonden :D) met boter gevratst. Verder ben ik nog een beetje aan het rondklimmen geweest rond het meertje maar dat had ik beter niet kunnen doen want we moesten nog zo'n 300m stijgen tijdens de terugtoch, en dat viel op het warmste moment van de dag! :O Goed ik was dus aardig verrot :p

De volgende dag zijn we naar Paluma National Park geweest. Vanaf de kust rijd je landinwaarts over zo'n 40km vlak terrein (net flevoland) en dan begint er spontaan een berg. Het is ook vrijwel altijd mistig en regenachtig op die bergen vanwege de afkoelende zeewind en dus zit er een prachtig regenwoud. Op de terugweg bij een of ander historische brug hebben we nog een riviertje afgedamd en een waterval gestopt :D Daarna de dam doorgebroken en de waterval ongeveer 20x zo hard laten stromen! Net als vroeger, stroomversnellingen bouwen :p

Eind van de dag zijn we naar Townsville gecrosst, een redelijk grote stad waar we een campervanpark hebben uitgezocht en een prachtige spot naast de BBQ konden claimen :) Daar heb ik voor het eerst sinds tijden weer eens een volle dag achter internet gezeten, heeeerlijk :p Die avond standaard dingen gedaan (spullen wassen, dingen uithangen, meuk schoonmaken, keihard WARM douchen) en vroeg naar bed gegaan.

Maar hier komt ook de 3x pech die ik had :( Zowel m'n digicam als m'n mobiele telefoon starten niet meer op sinds de walking trips van de laatste tijd en de 3e keer pech was dat op het campervanpark in Townsville AUD 350 uit m'n portemonne is gestolen! En de portemonee zat in m'n broekzak, m'n broek lag in de camper en ik lag er naast!!! De brutaliteit! Ik heb het 1x eerder meegemaakt in Valkenburg en toen was ik ook al zo pissed! Grrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr Ik heb meteen iedereen rondgevraagd maar niks verdachts gevonden en ook geen andere slachtoffers. Toen aangifte gedaan bij de receptie en later bij de politie en via email bij de verzekering. 's Avonds werd ik opgebeld door de verzekering en ik kreeg het gestolen geld terug! :D Dat had ik nooit verwacht! Van de camera kreeg ik 40% van de dagwaarde terug wat bijna niks is in vergelijking met het aankoopbedrag, maar goed, ik was al blij dat ik wat terug kreeg. Verder is het dichtsbijzijnde reparatiecentrum in Brisbane en de camerareparatie word op de $300 geschat :( Ik ben nu dus aan het orienteren op een nieuwe digicam en heb misschien een waterdichte en stootvaste op het oog..

Na al dit geregel nog een beetje inkopen gedaan in de stad. Ik werd nog herkend door Isabella, een meisje waar we in de 1e week in Cairns mee zijn gaan stappen! Met haar nog even Castle Hill beklommen en een prachtige zonsondergang gezien boven Townsville. 's Nachts op de camping de grootste lol gehad met een duitser, een fransman en een nederlandse.

De volgende ochtende haasten haasten en de ferry gepakt naar Magnetic Island. Dat is echt een prachtig eilandje met paradijselijke bounty-strandjes. We hebben een groot deel van het eiland overgelopen en zijn toen van strandje naar strandje gegaan en af&toe even een stukje zwemmen in afgeschermde strandjes waar het water zeker 30 graden was :D De laatste tocht van de dag was een tocht waar veel Koala's in het wild schenen te zitten maar pas toen de zon onderging konden we ze vinden. Dan beginnen ze namelijk actief te worden! Ze maken een soort grommende geluid en dat is de makkelijkste manier om ze te vinden. Koala's zijn echt chille beesten. Ze zitten maar een beetje in zo'n eucalyptus en alles wat ze doen is blaadjes eten en 20 uur per dag slapen. :D Op de terugtoch raakten we aan de praat met een Ozzie die bleek in Alligator Creek te wonen, en dat was net onze bestemming om te overnachten! Hij gaf ons de tip dat je bij het roadhouse gratis kon overnachten en daar bleek gewoon een truckersovernachtingsplaats te zitten! Met TV-kamer, warme douches, wasmachines en alles! Superrelaxt :]

Na deze overnachting hebben we een lange tocht gemaakt richting Airlie beach en onderweg nog even een bak frozen mango langs de snelweg gekocht & weggewerkt. Hmmm :D In Bowen hebben we nog even gelunched & gechilled op het strand en 's middags aangekomen in Airlie beach. Volgens de verhalen kan je hier bruut stappen maar 's nachts was het erg rustig in de feesttenten. Misschien omdat het zondag was ofzo.. Nou ja, vanavond nog maar eens proberen. Vandaag weer een chill dagje gehad en m'n blog bijgewerkt. JAJA ik ben bij! W00t! Haha en verder zijn we op zoek geweest naar verschillende tours. Hier voor de kust liggen de Whitsunday Islands en dat schijnt het summum van 's werelds eilandengroepen te zijn. Dat moeten we zien :D Het aanbod aan reizen is enorm en we laten de keuzes even bezinken tot vanavond want de tripjes zijn erg prijzig hier.

Verder komt morgen Claudia terug van haar trip! :D Dan zie ik r nog 1 dagje voordat ze richting Fraser Island vertrekt en daarna voor een paar maanden naar NZ. Op m'n fotodump heb ik bij alle albums de locatie ingevoerd dus je kan nu op de kaart zien waar ze ongeveer gemaakt zijn :]

Nou dat was m weer voor vandaag folks! Nog ff emailen en dan tijd om voer te brouwen!

Duiken, of toch niet? Ja, toch wel!

Ondertussen al twee weken geleden zijn Buur, Boeters & ik begonnen aan een PADI gecertificeerde open-water dive course, waarna we uit Cairns wilden vertrekken. Als je daarmee klaar bent mag je overal ter wereld gewoon zelf duikapparatuur huren en kan je zonder instructeur gaan duiken! De cursus had twee dagen theorie en zwembad praktijk en daarna twee dagen praktijk op het great barrier reef! Onze instructeur was Mike, een Nederlander die al drie jaar duikcursussen gaf in Cairns met sidekick Saori, een Japanse. Allebei echt goeie instructeurs waar je ook goed mee kan lachen. De twee dagen theorie begonnen met een medische keuring, instructie en een paar video's en deze gingen zonder problemen en het theorie-examen hebben we alledrie met vlag & wimpel gehaald. De praktijk in het zwembad was ook supergrappig maar ik merk toch wel dat ik nooit sport :p Het lastigste vond ik nog wel het "equalizen" dan moet je druk op je buis van eustachius zetten om je binnenoor op dezelfde druk als de omringende waterdruk te krijgen. Anders knallen je trommelvliezen je hersens in :p

De volgende dag (woensdag) werd ik wakker met een keelpijn waar je eng van word en alle holtes in m'n hoofd deden zeer. Officieel mag je niet gaan duiken als je ook maar een kuchje geeft maar ik denk toch maar proberen want ik wil wel die cursus halen! 's ochtends werden we door Mike opgehaald en naar de boot gebracht. We gingen met de Osprey 5, een van de snelste grote boten in Cairns die ons naar Saxons & Hastings Reef bracht. Na de duikbriefing alle gear aangetrokken en het prachtig heldere, blauwe water ingesprongen. Voor de eerste open water duik daalden we af langs een touw en toen begon het gezeik! Ik equalisede me te pletter maar had nog steeds het gevoel alsof m'n trommelvliezen m'n hoofd in werden gedrukt. Na 5 min proberen op 3,5 meter diepte schopte Mike me naar boven met de fijne mededeling dat het vandaag toch niet zou gaan lukken :( Nou, terug de boot op dan maar, alle gear uitgetrokken en gaan snorkelen. Ik had al gauw m'n duikgroep gevonden en heb aan het oppervlakte maar meegesnorkeld! Later op de boot vertelde mike dat het op z'n minst vier dagen duurt voordat je van zoiets geneest! :( Gelukkig konden we een afspraak maken dat we met de open water cursus van de volgende week in konden springen. De rest van de dag heb ik dus uitgebreid gesnorkeld en foto's gemaakt van Buur & Boeters:
Op de terugweg waaide je bekant van het zonnedek af!


En na afloop zag je precies tot waar m'n wetsuit kwam :p

De donderdag van de cursus had rick ook een probleem met equalizen, waarschijnlijk omdat hij te snel dook. Ook Rick kon dus over een week pas weer terugkomen! We hadden dus een kleine week (vrijdagochtend - dinsdagavond) over. Nou ligt er in het binnenland achter Cairns een prachtig bergachtig gebied dat the tablelands heet. Dat zijn we dus in die tijd aan het uitchecken geweest.

Maar voordat ik daarover ga vertellen moet ik jullie maar eens voorstellen aannnn: Claudia!



Hier links op de foto heel charmant in beeld :p Ik heb r ontmoet tijdens de ladies night in de Rhinobar wat altijd een geslaagde feestavond is in Cairns. En ze bleek in hetzelfde hostel te zitten!

Tijdens m'n verblijf in Asylum heb ik echt een supertijd gehad met Claudi. We bleken verdacht veel gemeen te hebben. Voorbeeldjes zijn feesten tot je er bij neervalt, drinken, gekke dingen meenemen op reis en tot in de laatste week ontdekten we nog meer dingen. Om met fantasy RPG's en de DBZ-serie maar eens een paar gekke voorbeelden te noemen :p Ze heeft al door Vietnam, Cambodja, Laos, Thailand, etc gereisd en als ik die verhalen hoor moet ik daar ook een keer heen :D



Maar goed, de trip naar de tablelands! Vanaf Cairns zijn we landinwaarts getrokken naar Yungabarra, Atherton, Herberton en uiteindelijk Irvinebank! Vanaf de kust zie je de natuur veranderen van palmbomen, tropisch regenwoud, dichte bossen, open bossen tot uiteindelijk savanne. We hebben plekken gezien waar jaarlijks 8,3 meter neerslag valt en plekken waar jaarlijks 0,3 meter valt.

De eerste nacht zijn we ver in het binnenland geindigd in Irvinebank, een plaatsje dat zelfs kleiner is als Hazerswoude! Met zo'n 100 inwoners kent iedereen elkaar en bijna alles word betaald met wederdiensten in plaats van geld, heel apart. Na aankomst op de gratis kampeerplaats in het 'centrum' waar we als enige stonden hebben we ons hele kamp opgezet wat inmiddels nog maar zo'n 10 minuten duurt. Daarna zijn we een biertje gaan pakken in de lokale overvolle kroeg (het was er druk met 5 mensen) die tevens dienst doet als postkantoor, tankstation, winkeltje, restaurant, etc, etc. Daar bleken de locals zwaar verrrast te zijn dat toeristen zo maar tegen ze praatten want de meeste toeristen beginnen blijkbaar geen praatje. S'avonds na het eten weer terug gegaan en nog een biertje gepakt maar half 10 werden we de kroeg uit gekickt! Goed, dan maar een kampvuurtje beginnen. M'n eerste kampvuur sinds de reis w00t! Dat dorre, droge hardhout brand prachtig en ik had al gauw een boon-stijl kampvuur gaande :] De lokale bevolking ging thuis wat booze halen en kwam (allemaal met de auto :p) weer richting kampvuur. De rest van de avond tot 2 uur zitten ouwehoeren dus was zeer geslaagd :] De volgende dag werden we om half 8 wakker getrapt door A.D. die vond dat we de halve dag al verslapen hadden. Hij vond het zo cool dat we met iedereen een feestje bouwden dat hij ons een tour door de omgeving wilde geven! Zo zijn we met een dikke 4x4 de bergen ingestierd en hebben we een paar oude mijnschachten van binnen bekeken en bleek er midden in de dorre, droge bergen een enorm stuwmeer te liggen! Na afloop een bakkie gedaan bij hem thuis, het lokale museum bekeken en afscheid genomen van Irvinebank.

De volgende dag hebben we liggen chillen in de Innot Geothermal Hot springs, gekampeerd op een gratis camping en de dag erna zoveel watervallen bekeken tot we ze zat waren :p De vele watervallen zijn de grootste attractie van de tablelands en ik heb ook een paar prachtige kiekjes kunnen maken :]



Na die watervallen kampeerden we op een goedkope self-registration camping en probeerden weer een vuurtje te maken, maar nu met doorweekte tropisch regenwoud takken. Dat is zeker geen aanrader :s Uiteindelijk is het gelukt en ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om m'n TE goedkope slippers te offeren aan het vuur!


De volgende ochtend ASAP vertrokken want we werden geterorriseerd door een leger March Flies, een soort dazen op anabole stereoiden. De volgende dag hebben we een 2.4 km junglewalk gedaan met aan het einde de enorm hoge Nandroya Fall. Zoek buur maar eens op in deze foto, dan zie je hoe groot die was:

Soms hoef je niet op zoek te gaan naar de jungle, maar vind de jungle JOU! Tijdens de terugweg bleek deze verstekeling aan m'n bloed begonnen te zijn:
Maar hij zat nog niet erg vast want toen ik m'n sandaal uittrok liet ie los. Hij was blijkbaar erg gesteld op m'n sandaal want het kostte de grootste moeite om hem daar af te krijgen!

Dinsdag zijn we terug gekomen in Asylum, Cairns en woensdag toch wel zenuwachtig weer op de boot gesprongen om de duikcursus af te maken! Hopen, hopen, hopen dat equalizen nu wel goed gaat. Deze keer had ik Saori als instructrice en ook meteen als duikbuddy. Bij de afdaling langs het touw ben ik heeel langzaam dieper gedoken en JA! Het ging goed! Geen problemen! :D Tijdens de duik zonder problemen alle oefeningen gedaan en een prachtige tocht door het koraalrif gemaakt! Alle duiken gingen prima en tussendoor hebben we nog gesnorkeld zo lang we konden! Donderdag, de tweede dag op het rif ging weer prima! Geen enkel probleem met de oefeningen en lekker genoten van de duik. De moeilijkste oefening is stilhangen in het water op een vaste hoogte zonder je te bewegen. Dit kan je doen door precies zoveel lucht in je longen te houden dat je net niet gaat drijven en net niet gaat zinken. Maar ondertussen moet je wel blijven ademhalen! :] Op het rif prachtige dingen gezien. Koralen in alle vormen & kleuren, hard & zacht, zeekomkommers, vissen in alle formaten en kleuren, echt prachtig! Ik had ook nog een paar vissen nieuwsgierig gemaakt door te doen alsof ik voer uit mn BCD zakje haalde dus die kwamen vlakbij kijken of er wat te halen viel. Ook nog een paar giant clams gezien. De grootste had zo'n 1,5 meter grote schelp en als je er boven een beetje wappert gaat die hele enorme schelp dicht! Ook nog veel "Nemo's" gezien, die visjes kan je uit hun annemoon lokken door een beetje met je vinger te bewegen. Ze zullen je zelfs aanvallen om hun annemoon te beschermen! :]

Na een dag duiken gewoon gaan stappen en met Buur, Boeters & Claudia weer naar de Ladies Night in de Rhinobar geweest. De vrijdag de hele dag met Claudia doorgebracht en aan het einde van de dag eindelijk vertrokken uit Cairns! Maar dat lees je in de volgende post!

Green Island + Cape Tribulation

Je gelooft het niet, maar ik heb m'n schoenen/sokken afgezworen! Het duurde even voor ik overtuigd was maar in de tropen zijn dichte schoenen gewoon veel te warm! Ik dus de eerste de beste toko binnengestapt en thongs (nee, geen damesondergoed maar slippers) gekocht maar dat was niks! Die dingen bleven over straat slepen dus je hoorde me van 3 km lopen en het draadje tussen me tenen was TE irritant. Nog ff verder gezocht en ja hoor, ik ben nu aan de Nike Air Jesus! En ze lopen superrelaxt :]


Iedereen kent natuurlijk de 'bounty' eilanden uit de reclames, witte stranden, diepblauwe zee en een tropische jungle tot aan het strand. Nou, deze eilanden bestaan dus echt! Buur & ik zijn naar Green Island geweest, een eilandje dat ontstaan is uit een koraalrif. Je loopt in ongeveer een uurtje het hele eiland rond. Bij de trip zaten ook snorkelspullen om de grootste attractie van het eiland te bekijken: Het koraalrif zelf! Green Island maakt deel uit van het Great Barrier Reef en je loopt zo het strand af en zwemt het rif op. Ik liep wel een partij te kloten met die flippers maar op de lange duur zwemt het makkelijker als zonder. Je wordt minder snel moe. Wat je allemaal vlak onder het oppervlak ziet is echt prachtig! Een wereld van kleur door alle koralen en vissen! En er liggen allemaal gekke zeekomkommers tussendoor en we zijn ook onder de pier doorgezwommen waar een school van zo'n 40-50 vissen zo groot als mn onderarm geen enkel probleem had om ons mee te laten zwemmen. Echt cool! Na het snorkelen zijn we door het regenwoud gebanjerd en op de terugweg naar de pier was het laag water dus konden we mooi alle beestjes zien die daar in achterbleven. We hebben oa een octopus, een vis die z'n hol bewaakt, een soort zeeslang ofzo, zeesterren, honderden zeekomkommers en een grote heremietkreeft gezien. Alhier de foto's

Aansluitend op dit tripje hadden we Asylum's Mad Monday Party (Foto's kijken op eigen risico) dus na dit dagje waren we compleet gesloopt! En de volgende dag zouden we officieel de bus kopen! We moesten dus om 10 uur uit het hostel zijn en om 12 uur bij het internetcafe waar we met Wendeline en Maaike (de oude eigenaresses) hadden afgesproken. Daar hebben we meteen een 3rd party property verzekering (zeg maar WA) + brand & diefstal afgesloten en alle formaliteiten geregeld. We zijn u dus ECHT eigenaars van de Toyota Tarago! Woohoo!

Nu we een bus hadden wilden we hem meteen goed uitproberen. We zijn vanaf Cairns noordwaarts gereden, zo het regenwoud in! We hebben de Captain Cook highway gepakt maar echt een highway zou ik het niet noemen :p Het is een superkronkelige kustweg die de bergachtige rotskust volgt. Onderweg hebben we genoeg mooie kiekjes kunnen schieten en die vind je hier. De eerste avond in de bus waren we meteen af van de gratis hostel maaltijden dus moesten we zelf aan de slag. En we hadden wel zin in een stevige maaltijd dus besloten we zo goed en zo kwaad als het ging een stevige stamppot te klussen. We kwamen er achter dat we maar een steelpannetje en een koekenpannetje hadden en in het steelpannetje pasten de aardappels nog niet eens! Het is een creatieve stamppot geworden... :p

De volgende dag hebben we een jungletocht gedaan in Mossman Gorge (Daintree National Park) en daarna broodnodig afgekoeld in de Mossman River. Die avond hebben op Newell's beach gestaan en ontbeten met ananas. Die dingen moet je niet te lang in je esky (koelbox) laten liggen want die ananaslikeurlucht krijg je er niet uit! Het stikte op die camping ook van de Gekko's. Echt coole beesten, en retesnel! In de loop van de dag verder getrokken richting Cape Tribulation. Je moest de pont pakken en na die pont zit je ECHT in de jungle. Je ziet de lucht alleen nog maar op grote wegen en aan de kust en de rest is bomen. We hebben daar op Noah's Beach gestaan, een goedkope camping waar eigenlijk alleen een pleehokje en 17 open plekken waren. We kampeerden dus midden in de jungle en na 20m lopen stonden we op een enorm breed strand dat we bijna voor ons alleen hadden! Tijdens en na het eten kregen we nog bezoek van een kangoeroe-rat achtig beest en later op de avond had een ENORME spin Rick's backpack uitgezocht als hangout spot. Na de foto zagen we hem niet meer maar we hebben besloten om voortaan de backpacks zo kort mogelijk buiten de bus/tent te laten.

Na een zwetend nachtje regenwoud zijn we verder getrokken naar Cape Tribulation en daar zelfs nog voorbij gereden. Voorbij de cape houden de verharde wegen op en moet je eigenlijk een 4x4 hebben maar het was een goeie test voor onze nieuwe bus! We zijn doorgereden tot Emmagen Creek, want daar moest je dwars door een rivier rijden om verder te gaan en we zagen een paar dikke 4x4's al moeite hebben met de keien. Daar zijn we dus omgedraaid en teruggereden naar Noah's beach. Onderweg nog een gemarkeerde klimtocht gedaan naar Mt Sorrow Lookout. Op de terugweg nog een stukje keihard naar beneden gestierd a la Andorra/Tjechie :]

Noah's beach was weer onze camping voor die nacht en we zijn voor het eerst getuige geweest van een tropische onweersstorm. Damn, dat gaat tekeer! Ken je de geur die er hangt de ochtend na een regenbui? In het regenwoud is dat nog 10x intenser! En we hadden weer een bezoeker in ons kamp, een 'Lace Monitor' een varaan van ongeveer een meter! Hij was druk bezig met het keukengerei van de overburen maar ging er meteen vandoor toen we hem betrapten :p

Camperbusje in the pocket!

De auto's en busjes verkopen hier als zoete broodjes! De meeste busjes zijn binnen een dag voor de vraagprijs verkocht. Als koper sta je aan het eind van het seizoen in Cairns voor een uitdaging! In totaal hebben we ongeveer 40 busjes vergeleken, een stuk of negen interessante bekeken, zo'n vier testritten gemaakt en twee busjes door een garage laten testen. De eerste die we lieten testen had een hele waslijst aan problemen. In de tijd dat we wat van de prijs af aan het praten waren, zijn we verder gaan zoeken en hebben een technisch bijna perfect busje gevonden. Dat busje moet ons wel door Australie kunnen brengen! ow ja; en het blijft raar om aan de verkeerde kant van de weg te rijden! Gekke Aussies :p

Het busje staat bekend als 'Karel' en we kopen hem van twee Nederlandse meiden. We hebben een mechanische check laten doen en er zaten twee verschillende voorbanden op, de ruitewisserrubbers moesten vervangen worden en er moest een pakking vervangen worden. De dames hebben twee nieuwe banden betaald en de pakking daar gaan wij achteraan. De garage wilde het zelf voor $ 100 doen dus dat moet goedkoper kunnen :p Het is een Toyota Tarago 7-zitter waarvan de stoelen helemaal omlaag geklapt kunnen worden. Dan kunnen er twee personen op het matras slapen. We kunnen dus ook het matras wegklappen, de stoelen omhoog doen en mensen meenemen. Da's wel gezellig voor een keer en bovendien kunnen we dan benzinekosten delen ;)

Dinsdag nemen we het busje definitief over en we hopen dan dezelfde dag te kunnen vertrekken uit Cairns. Het plan is om eerst noordwaarts te gaan naar Port Douglas en daarna Cape Tribulation, wat midden in het tropisch regenwoud ligt. Daarna willen we door het binnenland terug naar Cairns om hier ons PADI duikbrevet te gaan halen. En waarschijnlijk gaan we weer naar hetzelfde hostel want het is hier erg gezellig :]

Het was alleen eergisteravond wat minder gezellig! Er zat zoals elke avond een groepje mensen buiten het hostel aan de tafeltjes gezellig te ouwehoeren. Twee andere gasten van Asylum waren op de terugweg vanuit Cairns naar het hostel aan de praat geraakt met een paar aboriginals. En van het ene moment op het andere werden ze onwijs aggressief en begonnen ze te duwen en te slaan &zo. Toen is iedereen teruggegaan naar het hostel en binnen het hek gaan staan. We waren wel met 20x zoveel mensen maar als je die gasten uitschakelt zijn ze de volgende dag met 30x zoveel mensen terug en dan giert het uit de klauw. Wel direct de politie gebeld natuurlijk maar die kwam pas na 20 min ofzo. En ze hebben er een opgepakt maar na een paar uur alweer laten gaan! Dat gaat echt nergens over! Maar ja, vandaag en gisteren geen problemen dus iedereen hoopt dat het bij een incident blijft.

Gisteren hebben we de deal over de auto gemaakt dus we hadden wat te vieren! We hebben de rest van de dag heerlijk bij de lagoon gelegen! De lagoon is een zwembad met zandstrand dat vlak aan de kust ligt. Het is een vervanger voor de zee want daar kan je niet in zwemmen. Dat is vooral vanwege de 'blue bottles' of ook wel 'stingers' genoemd, hele giftige kleine kwalletjes die met een steek al dodelijk zijn. Ook zitten er zeekrokodillen en daar wil je ook geen ruzie mee :p Maar in de lagoon is het prima zwemmen en prima zonnen op het strandje ernaast.

Als het eb wordt zie je de meest uiteenlopende beesten in de baai. De vreemdste vind ik toch wel mud crawlers, een soort vis met pootjes die ook boven water kan ademen. Ik zal even een foto laten zien:

Vandaag nog even lekker van het weer genieten even rondkijken hoe we naar een van de tropische eilanden voor kust hier kunnen gaan. Er zouden ferries moeten gaan en dat willen we morgen misschien gaan doen. Ciaoww allemaal

camperrrrrrrrs

Zo, de afgelopen week is een behoorlijke regelweek geweest! We hebben nu alledrie een adres, mobiel telefoonnummer, Tax File Number, Visum Papiertje, Bankrekening, en een hele stapel camper advertenties! Overdag hebben we dingen geregeld en 's avonds zijn we gaan stappen. Het is wel een behoorlijke feestweek geweest! :] Bijna elke club hier heeft een wekelijks programma met elke avond van de week iets speciaals. Zo zijn we gisteravond getuige geweest van een goudvissenrace! Je kon bieden op een goudvis en dan moest jou goudvis in twee aquariums van vier meter lang racen tegen een andere goudvis. Je kreeg een rietje om bellen achter de goudvis te blazen zodat ie de goeie kant op ging :D

Verder zijn we al de hele week campervans aan het vergelijken. Ik heb hier een paar mogelijke kandidaten gezet. Zometeen gaan we ook nog even bellen voor twee busjes. Ons ideaal is een campervan waar we met z'n drieen in kunnen slapen maar die zijn meestal veel te duur. Als mensen nog goeie tips hebben om op te letten laat het even weten ;)

Er staat een hele berg nieuwe feauteux op m'n picasaweb en foto's zeggen meer dan duizend woorden dus neem eens een kijkje ;]

Groeten aan jullie allemaal!

Eerste paar dagen in Cairns

Nadat we in Brisbane aankwamen, nog voor de doune, werd ik direct door de narcoticabrigade staande gehouden. Het bleek echter om een training te gaan voor de speurhonden hier. Ik moest een panty met drugsluchtjes in m'n kontzak steken en de speurhond moest mij uit de rij kunnen pikken. Ze gebruiken gewone touristen omdat dat het dichts mogelijk bij de echte situatie van drugssmokkelaars komt. Nou, dit leek me wel een grappig experimentje dus ik stemde in! Wij verder naar de wachtrij voor de douane en even later kwam er een enorme hond langs om iedereen te besnuffelen. Ik keek zo onschuldig mogelijk opzij om die hond geen hints te geven met mn ogen maar hij pikte me direct uit de rij! Ze zijn getraind om naast een verdachte te gaan zitten dus ik hoefde niet bang te zijn om een paar ledematen te verliezen :p Hierna moesten we nog even langs een strenge douanebeambte en hadden we direct een vlucht door naar Cairns. We hebben meteen maar even de bagage opgehaald, treintje gepakt naar de domestic terminal en ingecheckt. In m'n handbagage zat een sleuteltje 10/13 wat natuurlijk altijd handig is als het vliegtuig uit elkaar dreigt te vallen. Dat sleuteltje is dus van Nederland naar Duitsland, naar Taipei, naar Brisbane met me meegereist. Maar juist op de binnenlandse vlucht houden ze me aan en moet ik dat sleuteltje inleveren!! Tja, het is ook echt gevaarlijk gereedschap natuurlijk :p

De eerste dag hebben we vooral rustig aan gedaan en de stad verkend. Cairns is niet echt een grote stad en ons hostel zit op loopafstand van het centrum. Omdat de zee hier vol zit met allerlei nasty beesten hebben ze aan de kust een prachtig openbaar zwembad aangelegd, met zandstrand! Het is wel raar om in het water te liggen en een meter lager de kustlijn te zien. We hebben meteen ook alle Taiwanese troepsels en US$ ingewisseld voor aussie $$$ We zitten in het hostel Asylum Backpackers en dat bevalt prima voor de prijs. We zijn AUS$ 110,- kwijt voor een week inclusief 5x een eenvoudige maaltijd bij de Woolshed of bij de Rhinobar, vanavond voor $ 3 onbeperkt pizza of BBQ en maandag de mad monday party. De gratis maaltijden zijn heel basic maar wel genoeg. Je moet ff in de rij staan en een van de 4 "menu's" kiezen en proberen een tafel te scoren. Onze kamer heeft 4 bedden en er zit nog een aziaat die we amper gesproken hebben. We slapen in een omgebouwde garagebox en de roldeur zit er nog steeds in. Asylum is wel typisch een budgethostel :p

De tweede dag zijn we op zoek gegaan naar alle 'inburgeringszaken'. Zo willen we een adres, telefoonnummer, tax file number, bankrekening, enz, enz. Alles bij elkaar is dat nog een onwijs gekloot! En voor de meeste dingen is er een adres nodig en dat was juist niet te vinden. Niemand hier wist hoe je een vast adres kon krijgen die de post doorstuurt door heel Australie. Gelukkig weet internet altijd raad en hebben we op dag drie een website gevonden waar we een adres aan konden vragen. Bij Travellers Contact Point is dat gelukt en als we post krijgen dan houden ze het vast en krijgen we een emailtje. De post kunnen we dan naar elk gewenst adres door laten sturen. Ideaal! :] M'n adres hier is:

Robbert Geers TCP 11342
C/- Travellers Contact Point
7th Floor, Dymocks Building
428 George Street
SYDNEY NSW 2000
AUSTRALIA

Nu kunnen we dus ook ons prepaid sim kaartje activeren en een bankrekening starten. We hebben al een tax file number dus we kunnen al bijna aan het werk :p Ook zijn we al aan het rondkijken voor een goed uitgerust busje!

Maaarrr natuurlijk hebben we ook de kroegen hier gecheckt. De eerste avond hebben we vooral rondgelopen en alles bekeken en genoten van de tropische sfeer hier. Nog ff een paar biertjes gedaan en de hele avond lekker zitten babbelen met een canadese, zwitserse en duitse in de ierse pub P.J. O'Brians. Op de trugweg kennis gemaakt met een blijkbaar populaire backpackershobby: fire Poi's. Dat zijn twee brandende bollen aan een kettinkie en de truc is om die zo spectaculair mogelijk rond te slingeren. Dit ziet er vooral 's nachts echt vet uit. De foto's hiervan volgen nog. Ik heb sowieso een probleem met feauteaux uploaden hier omdat ze activeX componenten hebben geblokkeerd. Zometeen mar ns proberen of ik daaromheen kan hacken >:) Maar goed, de tweede avond zijn we geeindigd in de woolshed waar een wet t-shirt competition gehouden werd! :D Deze feauteaux zijn behoorlijk NSFW en komen niet op m'n picasa webalbum. Ze zijn natuurlijk wel beschikbaar op aanvraag ;] De derde avond zijn we naar de Rhinobar geweest. Daar was "Crazy Annie" van ons hostel die je een sticker gaf waarmee je behoorlijke korting kreeg :] We waren met een flinke groep van ons hostel en vooral veel vrouwen dus we hebben ons deze avond ook weer prima vermaakt hehe. We hadden verwacht dat we hier niet zo op zouden vallen qua lengte maar in de gemiddelde pub hebben we in ieder geval nooit problemen om elkaar terug te vinden! Zo, ik ga nog ff proberen iets met de foto's te fixen maar als dat niet lukt ga ik toch echt richting zwembad :]

Latexx

Aangekomen in Oz

Jaja, eindelijk aangekomen in the land down under!


InTaipei had ik alleen tijd om wat feauteaux te uploaden en geen tijd meer om een verhaaltje te typen dus ik ga verder vanaf Taipei!

We verbleven in Taiwanmex, een hostel midden in de stad op de bovenste etage. Er staan alleen maar flats in Taipei, en elk flatgebouw heeft wel een knutselwerkje er op staan. Rob & Nico zouden daar goed aanslaan met eigen huis & tuin. Het lijkt er ook op dat iedereen zijn eigen electriciteit en water aanlegt want ook daar heb ik heel wat creatief kluswerk gezien :] Ons hostel werd gerund door Raul, een mexicaan (vandaar dus taiwanmex) die alles prima geregeld had. Z'n Engels was niet al te best maar we hebben zeker gelachen daar.

De eerste dag hebben we een beetje door de stad geslenterd en ons verbaast over alles wat we zagen. Echt ZO VEEL scooters, niet normaal! Verder prachtige tempels gezien en duizenden klieine winkeltjes. Het weer was erg heet & nat. Het regende bijna elke dag wel en als het niet regende had je alsnog de luchtvochtigheid van 99,9 %. Hier & daar hebben we wat lokale dingen geprobeerd en in de 7-11 stores wat dingen gekocht die er wel eetbaar uitzagen, want van de verpakking werd je niet wijzer! In de praktijk is het best lastig dat Chinees :p De eerste avond hebben we bij een imitatie mcDonalds gegeten die in een westelijk land waarschijnlijk aangeklaagd zou worden :D 's avonds nog wat verder rondjes gelopen. Helaas was er geen normale kroeg te bekennen in de buurt waar we toen waren dus hebben we wat pils gekocht en zijn terug gegaan naar Taiwanmex. Aldaar nog even Michael geholpen met z'n mp3-speler, een Amerikaan die Engels wil gaan geven in China en bezig was met een cursus Chinees.

De tweede dag waren we om 2 uur wakker (leve de jetlag :p) en wilden we de Taipei 101 gaan bekijken. Het is het hoogste gebouw ter wereld dat in gebruik is. In Dubai zijn ze nu een hogere aan het bouwen maar die is nog niet af. De omringende gebouwen zijn geen extreme hoogbouw dus de Taipei 101 valt echt enorm op. Het is wel goed te merken dat het gebouw alleen gemaakt is om toeristen te trekken! Er staan wat leuke nachtfeauteuax van Taipei in m'n fotoalbum. Na de Taipei 101 hebben we de MRT (een soort metro) gepakt naar de Shilin night market, een van de grootste in Taipei. In de MRT staken we met z'n drieen een ruime kop boven de rest uit en we werden dan ook uitgebreid nagekeken :] 's Avonds zijn we gaan eten in een restaurant waar plaatjes bij de menu's stonden zodat we ongeveer wisten wat we bestelden. De serveerster met het beste Engels werd onze kant op geschoven maar die kwam niet verder als hello, please en thank you! Met wat handen- en voetenwerk (daar raak je aan gewend) hadden we alle drie een menu besteld en we kregen een dienblad vol kleine schaaltjes waarvan we echt niet wisten wat we er mee aan moesten :D Er was bijvoorbeeld een schaaltje met een soort sesamzaadjes en na enige uitleg bleek je die te moeten malen, daarna een of ander goedje er over te moeten gieten en dan kon je er je vlees in dopen! En zo nog een stuk of wat schaaltjes dus :] Ook kregen we stokjes en blijkbaar waren we erg aan het prutsen want na een minuut of 5 kwam onze serveerster met lepels aanzetten haha. Maar we zijn dapper doorgegaan met onze chopsticks. 's avond hebben we een andere nightmarket bezocht en zijn daarna bij de eerste (en enige) toko naar binnen gelopen waar bierkratten voor de deur stonden. Daar met het gebruikelijke handen- en voetenwerk pils besteld en na een tijdje raakten we aan de praat met twee Taiwanezen. Ondanks het brakke Engels hebben we uitgebreid zitten ouwehoeren en kregen we een tip om naar de LUXY te gaan. Dit zou de hipste nachtclub van Taipei zijn. We hadden wel paspoorten nodig om binnen te komen. Het was alleen best gezellig met die Chinezen en ze hebben ook nog eens ons bier betaald :] We waren dus wel te laat voor de MRT en moest een taxi fixen. Toen we die eenmaal hadden en bij het hostel waren was het al zo laat dat we besloten om de LUXY een dagje uit te stellen. Hadden we dat maar niet gedaan...

De derde dag zijn we op weg gegaan naar XinBaitou. We hadden wat geruchten gehoord over vulkanische bronnen die al eeuwenlang gebruikt worden voor hun genezende werking. in het fotoalbum zie je een dampend ' meertje' . Dit meertje is een vulkanische Groene Zwavelbron en heeft een temperatuur van 90 graden! Water mengt zich met vulkanische gassen en neemt allerlei stoffen in zich op. Het heeft dan ook een pH van 1,2!!! En het stinkt een uur in de wind :p Gelukkig word dit water verdund voordat het in de XinBaitou public hot springs terecht komt. Wij dus naar die hot springs, omgekleed en rondgekeken. De bovenste bron was het heetst en naar beneden toe werden de baden steeds minder heet. We begonnen enhausiast bovenaan maar dat is echt HEET je word gekookt als een kreeft daar. Na een paar warme baden, afgewisseld met koude baden zijn we in de een-na heetste uitgekomen. Dat leverde toch een paar respectvolle blikken op van de locals :] Er waren ook veel mensen die een heet bad combineerden met allerlei rituelen en gebeden. Echt cool om te zien. Een aanrader voor iedereen die naar taiwan gaat en het kost maar NT$ 40,- (ongeveer een euri) Doe alleen wel al je sieraden af!! Mijn zilverkleurige kettinkje was helemaal koperkleurig geworden!
We hebben een betaalbaar restaurantje gezocht en bestellen zonder woorden werd al bijna een automatisme :) Daarna de MRT naar Taiwanmex gepakt en gaan voordrinken voor het stappen. We hadden naast wat bier een vage fles gekocht om te proberen. Kerstin, een duitse architecte dronk ook mee en had al eerder beloofd mee te gaan stappen. Zij was op de trugweg van Taiwan. De vage fles bleek kookwijn te zijn en niet te zuipen :p Raul wist het nog enigszins drinkbaar te maken door er gedroogd fruit in te gooien maar het bleef bocht! Later arriveerden er een mexicaanse en een filippijnse vrouw die allebei al aangeschoten waren en die hadden de grootste lol. Ze moesten per se op de foto met ons. Het resultaat staat in het fotoalbum dus als je nog wilt lachen moet je daar kijken. Later dronken Michael en Hoen ook nog wat mee totdat het mis ging met de mexicaanse. Die klaagde al even over een hartprobleem en viel dan ook keihard flauw. Ze reageerde ook bijna nergens meer op. Later kwam ze bij en heb ik haar wat laten drinken. Samen met Raul heb ik haar naar beneden geleid en zijn ze met de taxi naar het ziekenhuis gegaan. Ondanks dit wilden we nog wel gaan stappen. Dus wij met twee taxi's naar de LUXY. En dan moet je net onze pech hebben: Er was juist deze ene avond een gay en lesbian party! :( Ik had geen RVS boxershort aan dus durfde niet naar binnen en we hebben maar een andere tent opgezocht. Daar mochten we niet in omdat Hoen slippers aan had en zelfs wat extra US $$ kon de bewakers niet overtuigen. Nou ja, dan maar ff nabieren in Taiwanmex! Daar hebben we nog tot laat gezeten en heel laat kwamen er nog wat japanse meisjes bij dus daar nog maar even mee zitten kletsen. :]

De laatste dag in Taiwan hebben we een ontbijtje gescoord bij de 7-11, nog even geshopt in de ondrgrondse mall en hebben we al onze spullen opgeruimd. Ik was wel redelijk duf toen. Er was een of andere Australische kneitergast die nog wel wat leuks wist om dat te fixen. Eerst had ie een of ander drankje, een soort hyperversie van Red Bull waar je er maar een per dag van mag drinken. En daarna kwam die met een soort vrucht waar je op moet kauwen om energie van te krijgen. Ik heb wel lang staan twijfelen maar heb van meerdere mensen gehord dat de locals het gewoon gebruiken. Nou ja, als zij het doen dan kan ik het ook :p Het smaakte erg renzig en ik begon te zweten als een vakkenvuller in Paraguay. Ik werd ook behoorlijk duizelig. Toen heb ik die vrucht maar uitgespuugt en veeeel water gedronken en het effect trok langzaam weg. 's Avonds hebben we de bus gepakt naar het vliegveld en vorige keer dacht ik dat Taipei een klein vliegveld was, maar het is echt ENORM. Het aankomstgedeelte is echt heel klein, maar het vertrekgedeelte en dan vooral de taxfree shops doen schiphol verbleken! Voor de douane hebben we nog even echt Taiwanees gegeten: Een grote bak Noodlesoup! En toen door de douane richting het vliegtuig. We waren alledrie aardig brakjes dus probeerden wat te slapen maar door de turbulentie ging dat niet zo goed. We kwamen dus helemaal brakjes in Brisbane aan :p

Daarover later meer!

ps: Heerlijk, even computeren :p

w00t! Ik ben weg!

Jaja, afgelopen donderdagochtend ging ik ein-de-lijk echt weg. Met een nette 18kg in m'n backpack en een flinke portie handbagage moet ik het wel een half jaar vol kunnen houden. M'n ouders hebben me naar Buur gereden en toen hebben we collectief Boeters opgehaald. Daarna naar Utrecht Centraal gecrosst waar we nog net op tijd waren om een bakkie te doen voor we in de ICE sprongen.

De treinreis ging helemaal prima tot aan Frankfurt Flugbahnhof toe! Daar dachten we na het inchecken en bagage inleveren nog even wa te gaan eten en in de taxfreeshop bij de gadgets te gaan kwijlen. Nou was er welgeteld een taxfreeshop en het restaurant zat afgeladen met mensen met vertraging. Er was dus gewoon geen eten te bestellen! nergens niet! Toen hebben we maar een noodrantsoen stroopwafelsch opgekaand.

Verbazend genoeg mocht ik gewoon door de douane! Op een paar kleine pntjes na dan; Ik moest wel al mn stieren opdrinken en moest beloven de volgende keer m'n gereedschap in mn normale bagage te doen! :p

Na het instappen bleek dat er een uigebreid in-flight entertainment systeem voorzien was! Precies wat een Robbert zonder computer nodig heeft! :D Ziehier de controller, geshowd door mijn lieftallige assistente:


Tijdens de vlucht hebben we nog gezwaaid naar Wils en Joel want daar vlogen we overheen. De landing ging ook heel smooth dus geen problemen. Taipei Airport is echt heel klein qua voorzieningen. Helemaal geen eetgelegenheid en een kleine tax-free shop. Volgens de uitgebreide beschrijving (in heel brak engles!!) van ons hostel Taiwanmex kwamen we heel gemakkelijk taipei door en in een keer bij het hostel aan.

Taipei is echt raar! Maar daarover volgende keer meer...

Hier nog wat random taiwan kiekjes:









en hier de link naar het hele album: http://picasaweb.google.co.uk/oppersjaak/VertrekTaiwanEersteDag