Alice, Alice, who the f*ck is Alice!?!?

Alice Springs dus! Niet genaamd naar een springend meisje maar naar een waterpoel in de kurkdroge rivier. Ik was er in een hele droge tijd dus van de waterpoel was niks te bekennen. De rivier stroomt zo eens in de twee jaar als het echt echt hard regent. Alice is een redelijk grote stad en omdat Wendy al een tijdje mank liep (op 3 poten) heb ik daar eens naar gekeken. Het bleek een los draadje te zijn van het injectiesysteem en dat was zo gefixt bij de lokale wrecker. De bar 'Bojangles' midden in Alice was ons al een paar keer aangeraden dus tijd om weer eens een biertje te pakken. Lang geleden! Bojangles is een dikke cowboybar afgeladen met overblijfselen uit de pionierstijd. Je kan het zo gek niet bedenken of het hangt daar aan muur cq plafond. Er was een levensgroot terrarium met drie robbert-sized slangen en er was een heel stuk bar dedicated to 'Ned Kelly'. Deze crimineel heeft heel wat op zn geweten waaronder een drievoudige moord op de lokale politie maar heeft het toch tot ware volksheld geschopt. Dat kan ook alleen maar in Australie... Nog vreemder is dat z'n harnas nu gebruikt wordt als pinda-automaat (Ned Kelly's Nuts):


Alice Springs is de perfecte uitvalsbasis om de Macdonell ranges te verkennen. Deze bergketen loopt Oost-West door Alice Springs heen en vormt een gigantische natuurlijke barierre met hier en daar een uitgesleten opening. Onze eerste stop was de Ochre Pits. De aboriginals gebruiken Ochre om zichzelf en de rotsen te beschilderen, als medicijn en in verschillende rituelen. In de Ochre pits komt deze zachte steensoort aan de oppervlakte in een uitgebreide kleurenwaaier. Het voelt aan als een soort klei en je kan er inderdaad goed mee verven :]

Aan het eind van de snelweg door de Macdonell ranges ligt een grote waterpoel in een wederom droge rivierbedding. Hier stond een pittige bushwalk op het programma en na flink wat stijgen kwamen we uit op een klif met uitzicht op een enorme vallei aan alle kanten ingesloten door bergen. Tsjek het uitzicht in de gallery! We liepen door de vallei naar beneden en uit de vallei door de rivierbedding. Je raad het al: ook deze was droog! Op een paar waterpoelen na en daar heb je dus de meeste kans om beesjes te spotten:

Tijd om weer te vertrekken!! Op naar het zonnige Noorden, op naar de top end, op de lange weg naar Darwin!

Cheers