Noordwaarts! Recht zo die gaat voor de volgende 1500 km! Met zo'n afstand moet je dus de broodnodige brakes namen en dan kom je in dit soort leuke plaatsjes uit:
Wycliff Well heeft het hoogste aantal UFO waarnemingen van Australie en er zijn mappen vol waarnemingen en krantenartikelen die dit bewijzen. Even boven Wycliff Well ligt de leukste speeltuin op de route: The Devils Marbles national park! In tegenstelling tot Uluru & the Olga's mag je hier WEL overal op klimmen. Yay! De Devils marbles zijn rond afgesleten granietblokken van maatje strandbal tot maatje ehh huize Geers :p Dit levert natuurlijk leuke kiekjes op:
Anders breek je zo'n ding ff in tweeen!
Robbert powerrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr
Meer standjes vind je alhier.Na het broodnodige klim- en klauterwerk hebben we onze lunch gedeeld met de mieren. Wist je dat mieren een broodkruimel terugbrengen naar hun nest maar een druppel jam direct opeten? Nee he? Weer wat geleerd! 's Avonds zouden we een kampeerplek hebben met kampvuurkookplek en de scout in me schreeuwde om een vuurtje. Dat werd dus koken op houtvuur. Claudia kreeg spontaan inspiratie om een brood te brouwen en begon onderweg aan het deeg:
Je moet toch wat leuks doen op je 1500 km highway :D Het koken ging prima en het brood resulteerde in een soort zoet krentebrood. Best te pruimen dus! De volgende dag was weer een lange rijdag en bij de volgende pispauze ging het goed mis. Na een luide 'POP' gevolgd door hard gesis vroegen we ons af of Wendy problemen had met haar spijsvertering. Niets bleek minder waar; de koelvloeistof kwam er bij liters uit zetten! Na een afkoelsessie maar even een kijkje genomen van d'r onderkant en ze bleek ergens in de motor een klein gaatje te hebben. We hebben haar opgevuld en zijn l-a-n-g-z-a-a-m naar de eerstvolgende roadhouse gereden met een afkoelstop elke 15km of als de tempmeter stijgerde. Bij het roadhouse hadden ze een brug die ik voor $10 kon gebruiken en de lokale mechanic wist me te vertellen dat Wendy een gaatje had in d'r 'Walesh Plug' We hebben het geprobeerd op te vullen met het sterkste spul dattie had maar dat werkte niet. We zijn in de nacht doorgereden richting Katherine omdat het koeler was. Onderweg kwamen we langs de Mataranka hot springs en we konden wel een bad gebruiken na zoveel outback! Het is moeilijk te beschrijven hoe geweldig het is om het volgende beeld te zien na 2500 km woestijn & scrubland: 
Wycliff Well heeft het hoogste aantal UFO waarnemingen van Australie en er zijn mappen vol waarnemingen en krantenartikelen die dit bewijzen. Even boven Wycliff Well ligt de leukste speeltuin op de route: The Devils Marbles national park! In tegenstelling tot Uluru & the Olga's mag je hier WEL overal op klimmen. Yay! De Devils marbles zijn rond afgesleten granietblokken van maatje strandbal tot maatje ehh huize Geers :p Dit levert natuurlijk leuke kiekjes op:Anders breek je zo'n ding ff in tweeen!
Robbert powerrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr
Meer standjes vind je alhier.Na het broodnodige klim- en klauterwerk hebben we onze lunch gedeeld met de mieren. Wist je dat mieren een broodkruimel terugbrengen naar hun nest maar een druppel jam direct opeten? Nee he? Weer wat geleerd! 's Avonds zouden we een kampeerplek hebben met kampvuurkookplek en de scout in me schreeuwde om een vuurtje. Dat werd dus koken op houtvuur. Claudia kreeg spontaan inspiratie om een brood te brouwen en begon onderweg aan het deeg:Je moet toch wat leuks doen op je 1500 km highway :D Het koken ging prima en het brood resulteerde in een soort zoet krentebrood. Best te pruimen dus! De volgende dag was weer een lange rijdag en bij de volgende pispauze ging het goed mis. Na een luide 'POP' gevolgd door hard gesis vroegen we ons af of Wendy problemen had met haar spijsvertering. Niets bleek minder waar; de koelvloeistof kwam er bij liters uit zetten! Na een afkoelsessie maar even een kijkje genomen van d'r onderkant en ze bleek ergens in de motor een klein gaatje te hebben. We hebben haar opgevuld en zijn l-a-n-g-z-a-a-m naar de eerstvolgende roadhouse gereden met een afkoelstop elke 15km of als de tempmeter stijgerde. Bij het roadhouse hadden ze een brug die ik voor $10 kon gebruiken en de lokale mechanic wist me te vertellen dat Wendy een gaatje had in d'r 'Walesh Plug' We hebben het geprobeerd op te vullen met het sterkste spul dattie had maar dat werkte niet. We zijn in de nacht doorgereden richting Katherine omdat het koeler was. Onderweg kwamen we langs de Mataranka hot springs en we konden wel een bad gebruiken na zoveel outback! Het is moeilijk te beschrijven hoe geweldig het is om het volgende beeld te zien na 2500 km woestijn & scrubland:Het water is het hele jaar rond zo'n 31 graden en komt uit de poreuze zandsteenlaag naar boven. Het is dus gefilterd en superhelder. We hebben heerlijk gerelaxt in deze oase en genoten van zoveel water aan de oppervlakte. Even verderop bleek een tweede hot spring te zijn waar nog veel meer water uit de rots kwam. Het bleek een moerasachtige omgeving, behalve op de plaats waar het water uit de bodem kwam. Daar was het superhelder water en je kon deze stroom zo'n 150m volgen. Het was dezelfde temperatuur en omdat het zo helder was hadden we onze snorkelgear maar eens tevoorschijn gehaald om wat snapper-schildpadden te spotten! We hebben hier de rest van de dag zoet gemaakt en zijn 'snachts doorgereden tot vlak voor Katherine. Katherine is de eerstvolgende grote plaats langs de Stuart highway. Hier zijn we naar een mechanic gegaan maar het vervangen van die Welsh plugs was te duur. Ik ben naar de grootste DHZ-autotoko gereden en heb de sterkste temperatuurbestendige metaalhechtende tweecomponenten epoxymetaalhars gehaald! Na wat schoonmaakwerk konden we de epoxy aanbrengen met een van Claudia's injectienaalden. Gelukkig ben ik niet de enige die een tas vol random crap bij zich heeft!!! :D Onze reparatie werkte prima en we konden op weg naar Lichfield National Park!
Volgende keer meer... ;]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten