Nieuwsflits! Nederland een stuk minder veilig!

Holland pas op! Moeders hou je dochters binnen! Ik ben teruhuuug >:D

Maar laat ik verder gaan vanaf mn vorige bericht. Na de computex en een rijstschotel was het al tijd om de bus te pakken naar het vliegvled in Taoyuan district. Bij het inchecken merkte ik pas dat ik ECHT VEEL spullen bij me had. Ook al had ik in Australie al twee pakken vol naar huis gestuurd, ik zat nog 4 kg boven de limiet van 20 kg. Gelukkig deden ze niet moeilijk en ook niet over mn handbagage die ook duidelijk te zwaar was. Prima!

De douane liet me zowaar weer door, wat een klein wonder is met m'n daypack. Die is namelijk behangen met alle souvenirs van mn trip en er hangt dus kilo's staal aan. Ik vond een gratiz internet-pc naast de gate dus wachten op het boarding signaal duurde niet lang =] Ik kwam naast een Duits echtpaar te zitten en kon dus mooi mn Duits nog even oefenen. Sauerkraut!!! Verder veel films gekeken op de inflight entertainment en weinig geslapen. Dertien uur later kwam ik vroeg in de ochtend aan op Frankfurt, jawohl! Van daar moest ik de trein pakken naar de lage landen. Ik was nog nooit in Frankfurt zelf geweest dus heb een beetje rond het station gehobbelt en ook maar een halve liter stier naar binnen gegoten. Ik voelde wel dat ik een nacht geskipt had en liep rond als een halve zombie.

In de middag vertrok ik met de InterCity Express op een directe rit Frankfurt Hbf - Utrecht CS. Ondanks de indrukwekkende 300 km/h van de ICE is het nog steeds een lange rit. Vanaf Utrecht hoefde ik niet verder te treinen want Buur had geregeld dat z'n vader me op kwam halen! Zo kon ik dus thuis tot aan de deur komen zonder dat mn ouders het wisten hehe. Ik trof mr Snabel in de stationshal en het was goed om weer eens bekenden van thuis te zien!! Onderweg naar huis heb ik me verbaasd over borden in het Nederlands, rechts in de file staande mensen en de kou! Iedereen vond het wel lekker zomerweer maar als je 30-35 graden gewend bent is het gewoon koud in Nederland!

Thuis aangekomen was ik best zenuwachtig. Zonder aankondiging binnenwandelen na 9 maanden is niet niks. Tijdens het uitladen van mijn backpack kwamen m'n oom & tante aanrijden met in de auto: moeders!!! M'n oom had me al herkend maar ma zei: Dat kan toch helemaal niet!! Pas toen ik naast de auto stond kon ze geloven dat ik weer terug was :] M'n vader stond in de tuin te kijken wat er aan de hand was en na ongeveer een halve minuut kijken wie het nou was had ie het door! :] Meteen met z'n allen een uitgebreid bakkie gedaan en ik wist gewoon niet waar ik moest beginnen met vertellen! Daarna m'n broertje verrast op het clubhuis en doorgegaan naar vrienden. Ondertussen was ik bekaf van alle indrukken. Het hielp ook wel dat ik al twee dagen aan het zeulen was met veels teveel bagage zonder te slapen. Slapen! Goed plan! Ik dacht dat ik als een blok in slaap zou vallen maar m'n hoofd zat nog barstensvol. De eerste nacht thuis... Na zo lang!

De volgende dag was m'n vader jarig en ik kon dus de hele familie verrassen! :D De volgende dagen heb ik veel vrienden en familie gezien en het duurde dan ook drie dagen voordat ik m'n tas had uitgepakt :] Ik moet wel even acclimatiseren. Het leven is zo anders dan rondtrekken met een camper! Het is heel luxe maar wel elke dag hetzelde. Wat ook heel raar is dat door de manier waarop iedereen reageert je jezelf weer precies zo gaat gedragen als voor je vertrok! Dit maakt elke persoonlijke verandering van tijdens de reis meteen ongedaan :/ En natuurlijk ontmoet ik geen backpackers meer uit alle windstreken. Maar het is goed, heel goed om iedereen weer te zien! Ondertussen ben ik nog steeds bezig om mensen op te zoeken, m'n blog af te schrijven wat je nu zit te lezen, foto's sorteren en een groot boek te maken met alle herinneringen! Als je na alle blogposts nog steeds nieuwsgierig bent kom je het boek maar een keer bekijken :]

Hiermee ben ik aan het einde gekomen van m'n blogavonturen! Een bedankje voor JOU is wel op z'n plaats, lezer! Bedankt voor het bijhouden van m'n belevenissen aan de onderkant van de wereld!

Nou alleen nog even bedenken hoe ik deze reis kan overtreffen...

:D